Ο Γιώργος "Jean Paul Belmondo", στην ταράτσα της πολυκατοικίας του, στην οδό Θ.Βρεσθένης, 22Α, με φόντο την Ακρόπολη. Ο ξένος κινηματογράφος έπαιξε σοβαρό ρόλο στα αδιέξοδα μιας γενιάς της οποίας την παιδεία χαρακτήριζε η αισθητική του "οι ψηλοί μπροστά, οι κοντοί πίσω". Ο χειμώνας του '72 ήταν λοιπόν βαρύς όχι μόνο λόγω του κρύου. Μετρούσαμε ήδη 5 χρόνια ισοπέδωσης κάθε σκέψης και πολιτιστικής ανάτασης. Μιας ανάτασης που είχε ξεκινήσει στη χώρα μας σχεδόν 10 χρόνια νωρίτερα με το θέατρο, τον κινηματογράφο, την μουσική και την ποίηση και που είχε διακοπεί βίαια το '67.
Γιώργος και Σωτήρης στο ενδιάμεσο παρκάκι που σχηματίζει η Λ.Βουλιαγμένης στην Κάτω Ηλιούπολη. Κάπου εκεί κοντά ήταν τα σπίτια των κοριτσιών της παρέας οπότε η περιπέτεια του ταξιδίου από το Νέο Κόσμο στην εξωτική Ηλιούπολη δεν ήταν σπάνια. Εντυπωσιάζει όπως πάντα, η τσάκιση στο παντελόνι του Γιώργου (α ρε κυρά Λευκή!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου