Τα δάκρυα του Θεού

Γεννήθηκες στην Αλεξάνδρεια...

Μεγάλωσες στην Αθήνα...

Ταξίδεψες στην Καππαδοκία...

Η ρίζα σου από τη Χίο, στο Αιγαίο Πέλαγος...

Μάζεψες αέρα της Μεσογείου με άμμο της ερήμου. Διάλεξες για τελευταία βόλτα της ζωής σου στην Αθήνα, στις 30 Αυγούστου του 2012, μια περατζάδα κάτω από την Ακρόπολη αποχαιρετώντας την.

Έψαξες τις μακρινές ρίζες της οικογένειάς μας στο Γκέλβερι της Καππαδοκίας, εκεί που οι παππούδες μας ήταν δάσκαλοι. Λάτρεψες τη μαστίχα της Χίου – τα δάκρυα του Θεού – κι’ αυτά αποζητούσες να σε δροσίσουν στο πρόσωπο τις τελευταίες ώρες της ζωής σου. Τα πήρες μαζί σου... 

Έζησες χρόνια στη Γερμανία, όπου μαζί με το λατρεμένο σου Eberhard έκανες τα παλικάρια σου, τον Μίνωα και τον Άλκη. Πέθανες εδώ όπου και θα "κοιμηθείς" για πάντα. Έδωσες λιονταρίσιο αγώνα για τη ζωή, πολεμώντας ενάντια στις όποιες προβλέψεις, στις όποιες "ιατρικές καταδίκες" που μέχρι την τελευταία στιγμή υπηρεσιακά σου δηλώνονταν... Πώς αλλιώς;

Πώς μπορούν να χωρέσουν σε τόσο στενά πλαίσια, η χαρά της ζωής, ο θαλασσινός αέρας του Αιγαίου, το απέραντο φως και ο ήλιος της Αττικής, η φινέτσα της Αλεξάνδρειας, το φεγγάρι πάνω από την Ακρόπολη, τα δάκρυα του Θεού της Χίου, το Αναστάσιμο Μήνυμα... Πέθανες όταν ΕΣΥ το διάλεξες!!!

Σου έφερα δώρα να σε συντροφέψουν στο ταξείδι σου. Λίγο χώμα από το σπίτι σου στη Γλυφάδα μαζί με την ευχή της Μάνας μας, λίγα γιασεμιά και δάφνη από τον κήπο μας, λάδι και κρασί από τον Μπλάνα, γυαλάκια που μάζεψα το καλοκαίρι από τη Φοινικούντα και βέβαια "δάκρυα του Θεού" μαστίχα από τη Χίο...

ΚΑΛΟ  ΤΑΞΕΙΔΙ  ΚΟΚΚΩΝΑ  ΜΟΥ!!!!

                                                                                                        Μάρω
Gerlingen 4-1-2013

------
Σημ. "Κοκκώνα" είναι, χαϊδευτικά, η μικρή κουκλίτσα και άλλοτε η γοργόνα στα ακρόπρωρα των μικρών καραβιών. Η μορφή της προέρχεται από τα Κυκλαδικά ειδώλια.