Δεν ξέρουμε τι κινδυνεύει πιο πολύ αυτές τις μέρες. Η
αισθητική μας ή η νοημοσύνη μας; Από τη μια, ένας καταξιωμένος σκιτσογράφος
παρασύρεται σε μια άτυχη στιγμή του και προσβάλει κατά κάποιο τρόπο την
αισθητική μας. Για το ατόπημα αυτό, του επιτίθενται άπαντες εντός συγκεκριμένου
πολιτικού χώρου που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι εκτός των άλλων, υπάρχει και
φεμινιστικό κίνημα. Από την άλλη, μια λαλίστατη νεαρή βουλευτής καταρρακώνει τη
νοημοσύνη μας βροντοφωνάζοντας μέσω μεγαφώνου και χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος
λόγος «βοήθεια», λες και κινδύνευε πραγματικά η Ζωή της. Μαζί της μια επίσης άξια «εθνομητέρα»
η οποία σκαρφαλωμένη στα κάγκελα του νέου Πολυτεχνείου έκδοση 2013, εμπνέουν
από κοινού με την ανακράζουσα, τον σκιτσογράφο που λέγαμε για να
μεγαλουργήσει. Ταυτόχρονα στη Βουλή εξελίσσεται μια συζήτηση «μομφής δυσπιστίας»
το επίπεδο της οποίας έκανε ακόμη και τη Θύρα 3 του Πανιωνίου στο ματς με τον
Ατρόμητο, να μοιάζει με moot court
του Harvard. Τελικά με
τα πολλά, την Κυριακή το βράδυ, ξημερώματα Δευτέρας, άπαντες θεωρούσαν εαυτούς
νικητές! Η κυβέρνηση διότι κατάφερε τα τρία εν εξελίξει μπάχαλα που διοργάνωσε
η αντιπολίτευση (ΕΡΤ, Σύνταγμα, Βουλή) να τα συμμαζέψει με
σχετική επιτυχία. Η δε αντιπολίτευση διότι κατάφερε να «ματώσει» κατά μια ψήφο
την ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία (έστω κι αν δεν ήταν μεγάλη έκπληξη ότι ένα
συγκεκριμένο ζευγάρι γόβες απειλούσε εδώ και καιρό ότι θα περπάταγε σε διαφορετική
μοκέτα, εμπνέοντας για άλλη μια φορά τον σκιτσογράφο μας). Πού θα καταλήξουν τα
πράγματα στο μέλλον; Θα δείξει. Προς το παρόν, όλοι εμείς κοιτάζουμε εμβρόντητοι
«τα παιδία παίζει» τη στιγμή που η Τρόικα δεν παίζει καθόλου. Παρόλο που το
Μνημόνιο υποτίθεται ότι έχει μόλις μερικούς μήνες ζωής ακόμη!
Κλείνοντας αυτές τις γραμμές δεν μπορεί παρά να συμφωνήσουμε με έναν δικό μας άνθρωπο, τον συνθέτη Νότη Μαυρουδή (παιδί του Έκτου της Φαλήρου για μικρό διάστημα κι αυτός), που έγραψε στην Μεταρρύθμιση (κλικ) ότι η πρόταση μομφής «ήταν ένα εθνικό ναυάγιο που μας προσφέρει ένα μάθημα χρήσιμο για να κατανοήσουμε, για τα καλά, πως στη χώρα υπάρχει σκοτάδι! Πολύ σκοτάδι…».
Κλείνοντας αυτές τις γραμμές δεν μπορεί παρά να συμφωνήσουμε με έναν δικό μας άνθρωπο, τον συνθέτη Νότη Μαυρουδή (παιδί του Έκτου της Φαλήρου για μικρό διάστημα κι αυτός), που έγραψε στην Μεταρρύθμιση (κλικ) ότι η πρόταση μομφής «ήταν ένα εθνικό ναυάγιο που μας προσφέρει ένα μάθημα χρήσιμο για να κατανοήσουμε, για τα καλά, πως στη χώρα υπάρχει σκοτάδι! Πολύ σκοτάδι…».
ekto1972
Ας φωτίσουμε όμως τις γελοιογραφίες που ενόχλησαν, μαζί με κάποιες
άλλες με τις οποίες οι φίλοι μας πολιτικοί, ένθεν κακείθεν, για δικούς τους λόγους, δεν ασχολήθηκαν ποτέ:
Αυτές που πείραξαν την Αριστερά:
Αυτές που τόσο καιρό δεν ενόχλησαν κανέναν πολιτικό:
Αυτές που πείραξαν την Αριστερά:
Αυτές που τόσο καιρό δεν ενόχλησαν κανέναν πολιτικό:
Πηγή: Άπασες οι γελοιογραφίες είναι του Δημήτρη Χατζόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ
2 σχόλια:
ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ.
Με κάλυψε ο προλαλήσας!
(παιδιά, δεν αντέχεται η κατάσταση - νοητικά και συναισθηματικά)
Δημοσίευση σχολίου