του Γαβριήλ Γαβριηλίδη
ΣΤ' Γυμνάσιο 1974
Μέρες τώρα κρατά η κατάληψη. Δεν κοτάω να ζυγώσω κι ας είναι δυο βήματα απ’ το
φροντιστηρίο. Ρίχνω μια φοβισμένη, φευγαλέα ματιά από μακριά, πριν κρυφτώ πάλι
πίσω απ’ το στόχο των εισαγωγικών. Όλη νύχτα ξάγρυπνος με τ’ αφτί κολλημένο στο
ράδιο. Μια φωνή επαναλαμβάνει απεγνωσμένα: «Εδώ Πολυτεχνείο…». Πετάγομ’
όρθιος απ’ τον εφιάλτη του τανκ που βιάζει την πύλη. Θύματα. Τ’ άλλο πρωί στην
τάξη η ατμόσφαιρα βαριά σαν δακρυγόνο που σκάει σκορπώντας θολούρα και
πανικό. Μάτια πρησμένα, βλέμματα τρομαγμένα, μυαλά φευγάτα. Κι όμως υπάρχουν
θαρραλέοι. Απ’ τα τελευταία θρανία σιγοτρέμει ένα σύνθημα: «Ψωμί, παιδεία,
ελευθερία!» Ολόκληρη «Πλύστρα» κώλωσε στο αυθόρμητο ξέσπασμα του Άγγελου
και του Ζώρζ, ψάχνει για λέξεις. Δε βγάζω άχνα. Μια ζωή άχρους και άοσμος...
Πρωτοετής μπροστά στο θαμπόγυαλο που ξεχειλίζει απ’ το παραλήρημα του
κόσμου. Ένας κόμπος με σφίγγει στο λαιμό. Παραμένω θεατής, απόμακρος, ξένος.
Στο χρόνο απάνω χαζεύω την πορεία απ’ το πεζοδρόμιο. Κάποιο χέρι με τραβάει απ’
το μανίκι. Ανατριχιάζω καθώς δένομαι στα μπράτσα της Μαργαρίτας και του Μάκη.
Την κάνω λίγο πριν φτάσουμε στην πρεσβεία από ένστικτο. Στιγμές φρίκης για όσους
πιάνονται στον κλειό. Το βάζω στα πόδια για να γλιτώσω το ξύλο. Μια ζωή χέστης...
Αργότερα επετειακές εκδηλώσεις, αντάρτικα τραγούδια, γιορτές στο εξωτερικό,
επαναστάσεις εκ του ασφαλούς. Μνήμες ένοχες, εικόνες ξεφτισμένες, ελπίδες
τσαλαπατημένες, ευκαιρίες χαμένες που καίνε. Ανάγκη για εξιλέωση. 17 Νοέμβρη
1985. Εστιάζω βουρκωμένος πάνω σ’ ένα μπουκέτο κόκκινα γαρίφαλα κρεμασμένα
στα κάγκελα. Με πνίγουν τύψεις για κείνους που τόλμησαν. Μια ζωή στην απέξω...
Σαράντα χρόνια πάν’ από τότε. Ταμπουρωμένος καλά πίσω απ’ το βόλεμα της
απόστασης και την εύκολη καραμέλα της καθημερινότητας την προσπερνάω
αδιάφορα. Η ημερομηνία που σημάδεψε τη γενιά μου μοιάζει να ’χει σβήσει μέσα μου
σα φωτεινή επιγραφή που ’πεσε θύμα της κρίσης. Έπαψα ακόμη και να την
σκέφτομαι. Μια ζωή συντήρα...
Σ’ εκείνους που τόλμησαν, σ’ αυτούς που τολμούν, σ’ όσους θα τολμήσουν.
Γαβριήλ Γαβριηλίδης
Δεκ.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου