Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ.
Ο λόγος: Έχουνε κι όλας φάει.
Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής.
Πώς ν’αναρωτηθούν πούθ' έρχονται
Και πού πηγαίνουν;
Είναι, τα όμορφα δειλινά, τόσο αποκαμωμένοι.
Το βουνό και την πλατιά τη θάλασσα
Δεν τά’χουνε ακόμα δει
Όταν σημαίνει η ώρα τους.
Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
Γι’αυτό που είναι ταπεινό
Ποτέ δεν θα υψωθούν.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
Οι μήνες όλοι, όλες
οι ημέρες
Είναι ανοιχτές
Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί
Μ’ έναν σταυρό.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΨΩΜΙ.
Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
Τα χέρια που ήταν σταυρωμένα
Σαλεύουν πάλι:
Φτιάχνουν οβίδες.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ' ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
ΚΗΡΥΧΝΟΥΝ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πάρα πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα
Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από την μάνα.
Έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά.
Ο πόλεμός τους σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους.
ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ
ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
Ο απλός λαός ξέρει
Πως έρχεται ο πόλεμος.
Όταν αυτοί που είναι ψηλά
Καταριούνται τον πόλεμο
Οι διαταγές για επιστράτευση
Έχουν υπογραφεί.
ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΜΕ ΚΙΜΩΛΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ:
«Θέλουνε πόλεμο»
Αυτός που το΄χε γράψει
Έπεσε κι όλας.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ
Να ο δρόμος για τη δόξα
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:
Να ο δρόμος για το μνήμα.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
Δεν είναι ο πρώτος.
Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.
Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
Υπήρχαν νικητές και νικημένοι.
Στους νικημένους ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την πείνα.
Στους νικητές ο φτωχός λαός
Πέθαινε το ίδιο.
ΣΑΝ ΘΑ ’ΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ,
ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ
Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους.
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
Είναι του εχθρού τους η φωνή.
Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός.
ΝΥΧΤΑ
Τ’αντρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους.
Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά.
ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΤΟ ΤΑΝΚ ΣΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ
Θερίζει δάση ολόκληρα,
Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.
Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου
Είναι πολυδύναμο.
Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο,
Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται πιλότο.
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει
Ξέρει και να σκοτώνει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Ξέρει να σκέφτεται.
Μπέρτολντ Μπρεχτ «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου