Ναι, υπάρχει! Αγωνίζεται στην Β' Κατηγορία της ΕΠΣΑ(http://www.erasitexniko.com/index.php?id=league&group=341)
και μάλιστα κάνει και σαχλαμάρες (http://www.erasitexniko.com/index.php?id=article&news=10861)
Ο Θρίαμβος Αθηνών, η ιστορική ομάδα του Νέου Κόσμου, ήταν το αποτέλεσμα της συγχώνευσης που έγινε τη δεκαετία του '60, μεταξύ του Φοίβου (που φορούσε πράσινα και άσπρα) και της Δόξας (μπλε και άσπρα). Οι παλαιότεροι έλεγαν ότι υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των δυο αυτών ομάδων, με αποτέλεσμα να γίνονται ομηρικές μάχες για την πρωτοκαθεδρία της περιοχής. Έλεγαν επίσης ότι η Δόξα είχε ιστορικά καλύτερη ομάδα, ωστόσο ο Φοίβος ήταν αυτός που είχε βγάλει παικταράδες όπως τους Θ.Σαραβάκο, Γ.Δέδε, με μεγάλη καριέρα και οι δυο στον Πανιώνιο, κι αργότερα τον Λ.Πουπάκη, τον τερματοφύλακα του Αιγάλεω, του Ολυμπιακού Π. και της εθνικής Ελλάδος. Εμείς δεν θυμόμαστε καλά αυτές τις δυο ομάδες γιατί είμασταν ακόμη μικροί, αλλά ζήσαμε από κοντά τον Θρίαμβο που έπαιζε στο ξερό γήπεδο του Φοίβου, κάτω από τον Άη Γιώργη, εκεί που είναι σήμερα ένα μεγάλο συγκρότημα σχολείων. Ο προσανατολισμός του γηπέδου ήταν κατά μήκος της σημερινής οδού Ρουμπέση, με το ένα τέρμα να είναι στην οδό Μπακνανά και το άλλο στη σημερινή οδό Ασπρογέρακα. Είχε ψηλό ξύλινο φράχτη γύρω-γύρω και μια μόνο είσοδο από τη βορινή μεριά (Ασπρογέρακα). Καμιά φορά έμπαινε η υδροφόρα του δήμου και έβρεχε το ξερό γήπεδο πριν τον αγώνα, για να μαλακώσει. Εξέδρα φυσικά δεν υπήρχε. Οι θεατές ήταν όρθιοι αλλά έβλεπαν πολύ καλά τα παιχνίδια γιατί η κλήση του εδάφους από τη μεριά τους, ήταν κατηφορική. Το εισιτήριο είχε 5 ή 10 δραχμές. Την ίδια εποχή στην Α' Εθνική, τα εισιτήρια είχαν 50 δραχμές τα αριθμημένα, 30 τα κοινά και 15 τα λεγόμενα φοράκια (φοιτητικά, στρατιωτικά κλπ). Ως μέτρο σύγκρισης με το σήμερα, μια εφημερίδα είχε τότε 1,5 δραχμή και το σινεμά ξεκίναγε από τις 3,5.
Ο Θρίαμβος ήταν από τις πιο ισχυρές ομάδες στα πρωταθλήματα της Αθήνας, με πάρα πολύ κόσμο και μάλιστα μια Κυριακή απόγευμα γύρω στο 1968-69, διεκδίκησε την άνοδό του στη Β΄ Εθνική (Γ' και Δ΄ Εθνική δεν υπήρχαν τότε) σε αγώνα μπαράζ με το Κορωπί, στο ουδέτερο γήπεδο των Τραχώνων, το οποίο παρακολούθησαν τουλάχιστον 15 χιλιάδες φίλαθλοι. Το Κορωπί προηγήθηκε 2-0, ο Θρίαμβος ισοφάρισε 2-2 και πίεζε για τρίτο γκολ, αλλά τελικά έχασε 3-2 λόγω της διαιτησίας κάποιου Μίχα, διαιτητή τότε Α' Εθνικής, που σφύριξε ανύπαρκτο πέναλτι. Οι κακές γλώσσες μάλιστα είχαν πει ότι οι Κορωπιώτες είχαν αλλάξει το όνομα της ομάδας τους σε "ΑΟ 21η Απριλίου" και γι αυτό ευνοήθηκαν. Το μπαράζ πάντως αυτό είχε απασχολήσει πολύ τα (κρατικά) μέσα ενημέρωσης της εποχής και το βράδυ η (μαυρόασπρη) Αθλητική Κυριακή, είχε δείξει φάσεις. Την ίδια μέρα μάλιστα, στην Α' Εθνική, υπήρχε το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και είχε έρθει 0-0. Πριν τον αγώνα, ο Γ.Σιδέρης, ο μεγάλος αυτός σέντερ-φορ του Ολυμπιακού, είχε δηλώσει ότι αν δεν υπήρχε το ντέρμπι, θα ήθελε να πήγαινε να δει το μπαράζ.
Δεν θυμόμαστε πολλούς από τους παίκτες εκείνης της εποχής. Ο Κελεπούρης έπαιζε σέντερ-μπακ με το 5 στην πλάτη κι εκτελούσε όλα τα πέναλτι, ο Θεοχάρης έπαιζε 10άρι, οι αδελφοι Αβαγιανέληδες (ο μικρός με καριέρα αργότερα στην Α' Εθνική με τον Φωστήρα) ήταν χαφ, τον σκορερ της ομάδας πρέπει να τον έλεγαν Βασιλόπουλο, αυτά. Ας βοηθήσουν και οι άλλοι φίλοι. Τον "Κελέπουρα" πάντως τον βλέπουμε συχνά και σήμερα στο γήπεδο του Πανιωνίου, να παρακολουθεί κάποιον αγώνα. Στο Θρίαμβο αγωνίστηκαν για λίγο, στη δύση της καριέρας τους, ο καταπληκτικός Θ.Μπέμπης, 6αρι του Ολυμπιακού και ο Θ.Σαραβάκος που επέστρεψε από τον Πανιώνιο.
Αγώνες του Θριάμβου βλέπαμε σχεδόν κάθε Κυριακή. Πολλές φορές με το ίδιο εισιτήριο βλέπαμε κι άλλες ομάδες που είχαν έδρα το ίδιο γήπεδο, όπως την Αρμενική ή την ομάδα των Κωφών. Πηγαίναμε επίσης συχνά και στα εκτός έδρας, πχ. στην μακρινά μαγευτική για εμάς Νήαρ Ηστ, για το ντέρμπι με τον Αρίωνα. Συχνά, στη δική μας ιαγχή "Θρι-Θρι-Θρίαμβος", οι αντίπαλοι που κάθονταν παραδίπλα μας (σιγά μην είμασταν χωριστά) είχαν μάθει και απαντούσαν "Θρι-Θρι-Θρύψαλα" που ήταν πολύ προσβλητικό και απαξιωτικό. 'Αλλες εποχές, άλλα ήθη. Ξύλο έπεφτε που-και-που, αλλά σε αντίθεση με το σήμερα, πιο πολύ μεταξύ των παικτών(!), παρά μεταξύ των θεατών.
Αργότερα, στη δεκαετία του '80, όταν πια οι πιο πολλοί από εμάς είχαν φύγει από τον Νέο Κόσμο, ο Θρίαμβος ανέβηκε μέχρι τη Γ' Εθνική όπου έπαιξε 7-8 χρόνια. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος ήταν μέσα στην επικαιρότητα, εμφανιζόταν συχνά στα δελτία ΠΡΟ-ΠΟ και μας έκανε να νιώθουμε περηφάνια και νοσταλγία ταυτόχρονα. Ακόμα και σήμερα όμως, κάπως έτσι νιώθουμε για την ομάδα αυτή κι ας έχουμε πάρα πολλά χρόνια να την δούμε να παίζει. Δεν ξέρουμε πού αγωνίζεται, δεν ξέρουμε ποιος την έχει, δεν θα πάψει όμως ποτέ να είναι η ομάδα της γειτονιάς των παιδικών μας χρόνων. Αν δεν υπήρχε η αστυφιλία και η άναρχη ανοικοδόμηση της Αθήνας, ο Θρίαμβος θα είχε ακόμη το γήπεδό του και πιθανότατα να είχε γίνει υπολογίσιμη δύναμη στα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα.
Η wikipedia δεν λέει και πολλά για τον Θρίαμβο
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0.%CE%91.%CE%9F._%CE%98%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD
Περιμένουμε από τον Μιχάλη Τ. που ήταν για χρόνια έφορος, να μας στείλει υλικό.
Από τον Μιχάλη έχουμε μάθει πάντως ότι δημιουργήθηκαν μετά από την εποχή μας και τμήματα μπάσκετ, ανδρών και γυναικών, καθώς και handball. Στο μπάσκετ, που μόλις τότε ιδρύθηκε (γύρω στο '72), πρέπει να έπαιξε για λίγο ο μέγας Παραλίκας. Τα ματς του πρωταθλήματος αυτού, γινόντουσαν σε παιδικές χαρές. Σήμερα το τμήμα μπάσκετ του Θριάμβου έχει ενωθεί με αυτό του Πρωτέα, την άλλη μεγάλη αθλητική κυψέλη της γειτονιάς, αλλά για αυτά όλα θα υπάρξει νέο post στο blog.
Τέλος να πούμε ότι σε διάφορα sites, ο Θρίαμβος αναφέρεται σαν κυανόλευκος. Δεν ξέρουμε αν καταργήθηκε το πράσινο από τα χρώματα του συλλόγου. Θα ήταν κρίμα πάντως γιατί έτσι χάνεται ένα μέρος της ιστορίας του.
