«…Την αναστολή των εργασιών του ανακοίνωσε το Πρακτορείο Διανομής Ξένου Τύπου στην Ελλάδα, ζητώντας από τους συνεργάτες του ιδιοκτήτες των σημείων να προχωρήσουν σε εκκαθάριση των αποθεμάτων τους...»
Ελληνικά sites 27/5/2014
Την εποχή της κρίσης, ειδήσεις σαν κι αυτή δεν προκαλούν εντύπωση πια. Όμως εδώ, υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Οι ξένες εφημερίδες δεν απευθύνονται σε Έλληνες, αλλά σε πρεσβείες και ξένες αποστολές, και –κυρίως- σε τουρίστες. Αν υποθέσουμε ότι ο τουρισμός έχει αυξητική τάση, τότε το κλείσιμο του Πρακτορείου Ξένου Τύπου στην αρχή της τουριστικής σεζόν όντως εντυπωσιάζει. Φταίει ότι η «ποιότητα» αυτού του τουρισμού έχει πέσει και δεν ξοδεύει ούτε για μια εφημερίδα; Φταίει ότι οι νέες τεχνολογίες και το internet οδηγούν στην απόγνωση τον έντυπο Τύπο; Φταίει η αδιαφορία των ξένων για το τι συμβαίνει στις χώρες τους και στον κόσμο, όταν οι ίδιοι βρίσκονται διακοπές; Φταίει το υψηλό κόστος όλων των ξένων εντύπων μέχρι να φτάσουν στο περίπτερο μιας χώρας στην άκρη της Ευρώπης; Φταίνε τα δορυφορικά κανάλια που έχουν εισχωρήσει σε όλα τα ξενοδοχεία και μάλιστα FTA;
Μπορεί οι αιτίες αυτές να ισχύουν η κάθε μια χωριστά και όλες μαζί ταυτόχρονα. Σημασία έχει ότι τελειώνει ένας θεσμός που ήταν κατά κάποιο τρόπο θεσμός και για μερικά από τα παιδιά του Έκτου. Στην εποχή μας δεν υπήρχε μόνο ένα Πρακτορείο Ξένου Τύπου, αλλά δυο. Το ένα σχεδόν απέναντι από το άλλο. Το πρώτο «του Σαμούχου», βρισκόταν στη Λ.Συγγρού, κοντά στο σημερινό σταθμό του Φιξ (παραδίπλα από το Goody's). Το άλλο, βρισκόταν στην Καλλιρρόης, μεταξύ Φραντζή και Αντισθένους. Δεν ήταν απολύτως ανταγωνιστικά μεταξύ τους, αλλά συμπληρωματικά, διότι είχαν συμφωνίες εκπροσώπησης με διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους το καθένα. Το πρώτο κυρίως έντυπα από την Αμερική, το άλλο από την Ευρώπη. Παρόλα αυτά ήταν κάπως ανταγωνιστικά με την έννοια ότι εκπροσωπούσαν και οίκους με βιβλία (τσέπης κυρίως) ή άλλα έντυπα που περιστόλιζαν όλα τα μεγάλα περίπτερα του κέντρου.
