Τι έχουμε όταν σε γνωστή παραθαλάσσια ταβέρνα της Ville d' Argent, το blog συναντιέται ξαφνικά με έναν κατατρεγμένο βιολόγο πανεπιστημιακό, έναν ταλαιπωρημένο σε παιδικά πάρτι νομικό, δυο μηχανικούς (ο ένας μάλιστα "πρωθυπουργός"), δυο επιχειρηματίες (ο ένας μάλιστα και άρχοντας της ΤΑ) κι ένα Μεγάλο Καβούρι (όχι Βουλιαγμένης, αλλά Αλάσκας); Έχουμε ΕΚΤακτΟ Συνέδριο!
Το συνέδριο ξεκίνησε τρίβoντας τα χεράκια από χαρά.
Κατόπιν, ο κατατρεγμένος βιολόγος πανεπιστημιακός μετρούσε συνέχεια τα αξέχαστα χρόνια που "κέρδισε" κοντά στο τέρας -κυριολεκτικά- της επικοινωνίας, της ψυχολογίας και της παιδαγωγικής επιστήμης, von Tzam-a-look-a (φτου).
Και τα ξαναμετρούσε για να είναι σίγουρος.
Το Μεγάλο Καβούρι αντιστάθηκε όσο μπορούσε βλαστημώντας την ώρα και τη στιγμή που άφησε τα ζεστά νερά της Αλάσκας.
Το τέλος του όμως ήταν αναπόφεκτο.
Εδώ τελείωσε ξαφνικά, το ξαφνικό Συνέδριο 2010 όπως ξαφνικά άλλωστε άρχισε. Την επόμενη φορά που ο κατατρεγμένος βιολόγος πανεπιστημιακός θα θελήσει να ξαναμετρήσει τα ωφέλιμα χρόνια που πέρασε παρέα με τον von Tzam-a-look-a (φτου), θα βγάλει από τη γυάλα του εργαστηρίου το επόμενο Μεγάλο Καβούρι και... κλπ κλπ.
1 σχόλιο:
E, όχι κι "ΕΣΡ"! Εγώ ο ΣΡ, "ΕΣΡ";
(Αν και πριν από καιρό ανακατεύτηκα με τη μηχανογράφησή τους, μακριά από μένα αυτά).
Εγώ "ρεμάλι"; Εγώ "ακατανόμαστος"; Με παρεξήγησες, σύντροφε Ανώνυμε, Αντικομφορμιστή, Ανένταχτε, Αντιστασιακέ και Απροσάρμοστε (από εδώ και εμπρός "σ.5Α" για συντομία).
Νομίζω η αρχική ανάρτηση περιγράφει επακριβώς τα ψυχικά τραύματα που σου άφησε, δύσμοιρε σ.5Α, το τέρας της παιδαγωγικής επιστήμης, von Tzam-a-look-a (φτου) και δεν είχε σκοπό να σε μειώσει στο ελάχιστο.
Το αντίθετο μάλιστα! Όλοι πια αντιλαμβανόμαστε, μόλις 40 χρόνια
αργότερα, το κακό που σου έγινε τότε, σ. 5Α. Προχθές ακόμα και τα καβούρια δάκρυσαν με την αφήγησή σου. Η ταβερνιάρισα ξέχασε τις πατάτες. Η βρὀχα έξω ξέπλυνε όλα τα πεζοδρόμια. Και το blog θεώρησε τιμή του να κάνει ειδική αναφορά.
Σε παρακαλώ λοιπόν να ανακαλέσεις την απόφασή σου για διακοπή των εκτάκτων συνεδρίων. Αυτό δεν θα το αντέξουμε! Θα πέσουμε σε κατάθλιψη. Θα κάνεις πάρα πολλούς δυστυχισμένους (με πρώτο-πρώτο τον ταβερνιάρη). Θα χαρούνε μόνο τα καβούρια. Βρίσε με κι άλλο αν θέλεις, αν σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα. Αλλά please, pretty please, όχι διακοπή των εκτάκτων συνεδρίων. Όχι τέτοια τιμωρία. Με αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να κάνει κι εμάς θύματά του, το τέρας της παιδαγωγικής επιστήμης, von Tzam-a-look-a (φτου).
Ξανασκέψου το λοιπόν, σ.5Α! Το blog έχει κατακλυστεί από emails διαμαρτυρίας που λένε μόνο ένα πράγμα:
Απροσκύνητε σ.5Α, σε προσκυνούμε όλοι μας, αναφωνώντας κι ανακράζοντας
- Ζήτω η ψητή καβουρόχυψα!
- Ζήτω!
- Ζήτω ο τηγανητός καλαμαρακογόνος!
- Ζήτω!
- Όχι πια λεμόνι στα θαλασσινά!
- Όχι!
Δημοσίευση σχολίου