16.7.10

Άρτο Απαρτιάν

Μια δυσάρεστη είδηση αγαπητοί φίλοι. Στις 30 Ιουνίου έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο εξαιρετικός ηθοποιός Άρτο Απαρτιάν. Ο Άρτο είχε γεννηθεί το 1956 στην Αθήνα και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Δουργούτι. Όπως μας πληροφορεί η φίλη Μαρία Ανδρεάδου, εκείνη την εποχή ήταν γνωστός ως "Ανέστης", έπαιζε πολύ καλή κιθάρα και ήθελε πάντα να γίνει ηθοποιός. Πιθανότατα δε να παρακολούθησε κι αυτός το Έκτο, δυο περίπου χρόνια μετά από εμάς. Αν κάποιος φίλος θυμάται τον Άρτο της εποχής εκείνης, ας μας στείλει ένα Email. 

Σε ανακοίνωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου διαβάσαμε ότι ο αρμενικής καταγωγής ηθοποιός, αποφοίτησε το 1984 από τη δραματική σχολή Πέλου Κατσέλη και μπήκε στο χώρο του θεάτρου παίζοντας το 1984 στον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ, του Βολανάκη. Η τελευταία του θεατρική συμμετοχή ήταν στην «Εκατομμυριούχο» του Μπέρναρντ Σο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2009). Συμμετείχε σε περίπου πενήντα θεατρικές παραστάσεις όλων των ειδών, από κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο μέχρι αρχαίο δράμα. Συνεργάστηκε σκηνοθέτες όπως οι: Σπ. Ευαγγελάτος, Μ. Βολανάκης, Σ. Χατζάκης, Θ. Μουμουλίδης, Στ. Λιβαθινός, Στ. Φασουλής, Γ. Μιχαηλίδης, Κ. Τσιάνος, Γ. Κιμούλης κ.ά. Στον κινηματογράφο έπαιξε κυρίως σε δεύτερους ρόλους σε ταινίες όπως οι: «Όμηρος» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, «Θα το μετανιώσεις» της Κατερίνας Ευγγελάκου, «Οι απόντες» του Νίκου Γραμματικού, «Μικρό έγκλημα» του Χρίστου Γεωργίου, «Σημάδια της νύχτας» του Πάνου Κοκκινόπουλου, «Πέτρινα χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη, «Παράδεισος στη Δύση» του Κώστα Γαβρά και «Guilt» του Βασίλη Μαζωμένου, η οποία ήταν και η τελευταία του κινηματογραφική συμμετοχή.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Όχι ο Ανέστης δεν ήταν συμμαθητής μας. Ήταν όμως γείτονας και φίλος αρκετών ομήλικων του πρακτικού και κλασσικού της τάξης του 1974 και κυρίως του επίσης χαμένου πρόωρα Δημήτρη Δημητρόπουλου (και μέσω αυτού και δικός μου). Τον είδα αρκετές φορές στο θέατρο και ήταν πάντα πολύ καλός, ιδιαίτερα στις τραγωδίες που έπαιξε. Τελευταία φορά μιλήσαμε στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας (θυμάμαι με συγκίνηση).
Δημήτρης Ματαράς, απόφοιτος του 1974