Από πρόσφατη συνέντευξη στο
www.bookpress.gr
www.bookpress.gr
Πώς αισθάνεστε που η σημερινή Ελλάδα εμφανίζεται ως χώρα χρεοκοπημένη, αποτυχημένη, λίκνο απατεώνων και τεμπέληδων; Μας αδικεί αυτή η εικόνα ή μήπως θα ήταν ωφέλιμο ένα ναρκισσιστικό σοκ για να «πάμε μπροστά»;
Πώς να αισθάνομαι; Σαν όλους εκείνους που ναυάγησαν στην ύστατη, συνταξιούχο ξηρά της εντιμότητά τους…. Ας σοβαρευτώ. Απάνθρωποι οι χαρακτηρισμοί που μας λιθοβολούν, ως ακραίοι. Η δε γενίκευσή τους, όχι απλώς είναι άδικη και βάρβαρη αλλά εμπαθώς και επιμελώς, θα έλεγα, απερίσκεπτη. Δεν φτάνει δηλαδή που κοντά στα «ξερά» κάηκαν και τα «χλωρά», πρέπει κι από πάνω να τιμωρούνται τα χλωρά που κάηκαν…
Με τι να «πάμε μπροστά»; Το επίδομα των ψευδαισθήσεων, όπως ξέρετε, κόπηκε κι αυτό. Εκτός πια αν μας δώσει κανένα δάνειο η ελπίδα. Αλλά κι αυτή έχει κατακλέψει την αλήθεια…
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο link
4 σχόλια:
'Οπως πάντα εξαιρετική η επιλογή των θεμάτων σας!Η Δημουλά,νομίζω, είναι από τις μεγαλύτερες σύγχρονες ποιήτριες. Ποιός μπορεί να αγνοήσει τους στίχους της:
Από τη συλλογή της
Υ.Γ Χώρια που πιστεύω ότι ταιριάζει και στη φιλοσοφία του blogg σας!!!!
Μαρία Ανδρεάδου - Αύγουστος 2010
Από τη συλλογή της
Οι στίχοι που παραλήφθηκαν από το δαίμονα τησ τεχνολογίας!!!
Μαρία Ανδρεάδου
< Φυσικά και ονειρεύομαι.
Ζει κανείς μόνο μ'ένα ξερό μισθό;
΄Ενα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο.
ΤΟ ΟΡΙΟ
Ως πού να κινδυνέψω.
Γιατί τότε πιά δεν θα ήταν όνειρο.
Θα ΄ταν γεράματα.>
Καλημέρα Μαρία,
Πολύ καλό. Δεν το θυμόμουν.
Αγαπημένη ποιήτρια της δικής μας γενιάς θα έλεγα. Ανατρέχω συχνά σε κάποια συλλογή της για λίγες σταγόνες φωτός, ιδιαίτερα τις δύσκολες στιγμές.
Ακόμα και το blog, με Κική Δημουλά είχε ξεκινήσει στις πρώτες αναρτήσεις τον Ιούνιο 2009:
http://ekto1972.blogspot.com/2009/06/blog-post_16.html
Πολλούς χαιρετισμούς
Σωτ.Ροδ.
Δημοσίευση σχολίου