Δεκαπενταύγουστο παράξενο κι ανήσυχο το φετινό. Δεν ξέρεις τι σου κρύβει η θάλασσα, πέρα μακριά από τον ορίζοντα. Τι είναι αυτά τα περίεργα κύματα; Είναι η Συρία μόνο; Είναι η ύφεση που βυθίζεται η Ευρώπη; Το Λονδίνο που καίγεται; Οι βρικόλακες «του τσαγιού» στην Αμερική που ξαναξύπνησαν ή η Νορβηγία που κλαίει ακόμη τα παιδιά της σε εκείνο το νησί;
Περίεργο δεκαπενταύγουστο και οι πιο πολλοί σωπαίνουν. Και καλά οι άλλοι. Οι διανοούμενοι όμως; Πού είναι τώρα οι ποιητές και οι σκηνοθέτες; Είναι εκκωφαντικές «σιωπές» ή απλά αδυναμία ερμηνείας των αφρισμένων κυμάτων των οριζόντων; Πώς χαθήκαν έτσι κι αυτοί μαζί με τόσα άλλα που σιγά-σιγά παίρνουμε είδηση ότι δεν υπάρχουν πια;
Τι θα έλεγε για το ελληνικό χρέος ο Χατζιδάκις αν ζούσε; Πώς άραγε θα έπαιζε στο πιάνο το «Μια Παναγιά»;
Χρόνια Πολλά στη Μαρία A. και στη Μαρία Μ. του ΙΒ’ Θηλέων. Χρόνια Πολλά στους δυο Πάνους της τάξης μας, τον Τσέγκα και το Ματινόπουλο. Χρόνια Πολλά σε όλους τους αγαπημένους μας. Δύσκολο να υπάρχει ελληνικό σπίτι που να μην έχει κάποιον που να μη γιορτάζει το δεκαπενταύγουστο.
Χρόνια Πολλά σε όλους μας.
ekto1972
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου