Καλή Χρονιά!

Scarlett Johansson - Ηθοποιός

Οι δημοσιογράφοι, οι σχολιαστές, οι ανταποκριτές, οι συνεργάτες, οι τεχνικοί και όλο το προσωπικό του ekto1972®, σας εύχονται

Καλή Χρονιά!

ekto1972®
"για πάντα πρωτοπόρο"©

ekto1979

Γεια σε όλους,

Καλές γιορτές για όλο τον κόσμο. Λέγομαι Παναγιώτης Δημοδέτης και τελείωσα το κλασσικό το 79. Μήπως κανείς από την τόσο δεμένη συναισθηματικά παρέα σας, ξέρει κάτι και για τη δική μας τη "φουρνιά", που σίγουρα δεν είχε τη δική σας σημερινή άξια συγχαρητηρίων δυναμική, γιατί έχω χάσει τα ίχνη όλων. Πριν λίγο διάβαζα την ανάρτησή σας για τον Κόκκοβα (πείτε και κάτι για το Σαλπιγκτή) και είναι αυτό το κάτι που το ακούς μέσα σου να χτυπάει σαν ακούρντιστη χορδή και σου ανεβαίνει και ένας κόμπος λύπης και νοσταλγίας μαζί, για τα αθώα χρόνια που χάθηκαν-γι'αυτό και σας γράφω, μήπως παρηγορηθώ. Νάστε όλοι πάντα καλά.

Παναγιώτης Δημοδέτης

ΣΤ' Γυμνάσιο 1979

Ευχές κι από τον «Κουτσουμάρη»

Προστέθηκε ένα ακόμη φίλος στην παρέα σας. Ορισμένοι από εσάς πρέπει να με θυμάστε. Διαβάζοντας με έπιασε συγκίνηση. Ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Θα σας πω ένα περιστατικό που μου ήρθε στο μυαλό. Πρέπει να ήταν μεταξύ 1970-1972. Φασαρία μέσα στην τάξη, «πώς είναι το όνομα σου παιδί μου;» απάντηση «Κουτσουμάρης». Μετά από δέκα λεπτά πάλι φασαρία από άλλον αυτή τη φορά, «το όνομά σου παιδί μου;» ...«Κουτσουμάρης»! «Αχ θα τον κανονίσω αυτόν τον Κουτσουμάρη», ο αείμνηστος σε όλους Μουτζούρης. Τη φάση αυτή πρέπει να την θυμούνται πολλοί. Όλη η τάξη ήταν «Κουτσουμάρηδες». Με το βιβλίο της μετάφρασης όλοι στην έδρα.

Χαιρετώ όλα τα παιδιά και τους εύχομαι

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Θρασύβουλος Μετεβελής

Χρόνια Πολλά!

Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904), "Κάλαντα"

Η πατροπαράδοτη ανάρτηση του blog με τον πίνακα του πατριάρχη της ελληνικής ζωγραφικής, δεν θα μπορούσε να μην είναι παρούσα και φέτος τέτοια μέρα.  Ευχόμαστε σε όλους

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά!

Ιδιαίτερες ευχές στους εορτάζοντες Χρήστο Ορσόπουλο, Μανώλη Πρατικάκη (παππού κι εγγονό), Μανώλη Γιανναδάκη και Χρήστο Μαυρομάτη, καθώς και στο Θέμη Παπαϊωάννου που είχε προχθές κι αυτός την ονομαστική του εορτή. Και του χρόνου να 'μαστε όλοι καλά!

ekto1972

Ευχές

Χρόνια Πολλά σε όλους τους συμμαθητές!

Γιάννης Τσαρπαλής

Ευχές

Πολλές θερμές ευχές για ό,τι καλύτερο, υγεία και αγάπη! Καλά Χριστούγεννα και ο Καινούριος Χρόνος ας είναι καλύτερος με πολλή ελπίδα!

Γιάννης Βασιλείου

Ευχές

Καλά Χριστούγεννα με υγεία και ευτυχισμένο το «δύσκολο 2012».

Νίκος Πολίτης

Ευχές

Αγαπητοί φίλοι,

Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα και για το 2012, υγεία, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Γιάννης Ρήγας

Ευχές

Αγαπητοί μου,

Εύχομαι εγκάρδια σε όλους Ευτυχισμένα Χριστούγεννα και με υγεία χαρά και ευτυχία το Νέο Έτος 2012. Από μένα και όλη την οικογένεια μου τις πιο θερμές και ειλικρινείς ευχές.

Φιλικότατα,

Θέμης Παπαϊωάννου

O πόλεμος τελείωσε

«Ε παιδί, μην τα βάζεις μαζί μου που σκότωσα τους γονείς σου! Να τα βάζεις με τον Μπους! Εγώ μόνο ακολουθώ οδηγίες!   Είμαι καλός άνθρωπος, πραγματικά!»

Το κολονάκι της Μισαραλιώτου

του Γιάννη Ρήγα

(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)

Αλήθεια φίλοι, το θυμάστε; Και τι δεν άκουγε κάθε φορά που γυρίζαμε από τους περιπάτους μας στο λόφο του Φιλοπάππου. «Τι την άφησαν αυτή τη μ......α μες τη μέση», «δεν την βγάζουν αυτήν την μπιπ.... και δεν μπορούν να περάσουν τα αυτοκίνητα» ήταν λίγα από τα σχόλια. Από την άλλη οι φιλόλογοί μας - και ήταν και πολλοί - είτε γιατί δεν ήξεραν, είτε γιατί κοίταζαν να μας ανεβάσουν στα πεζοδρόμια, δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μας εξηγήσουν τι ήταν τέλος πάντων το κολονάκι αυτό.

Βιολογικό Σημείωμα

του Δρ. Νίκου Σ. Χριστοδουλάκη

(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Φαίνεται ότι η ιδέα του Σωτήρη "εμβολίασε" αρχικά ικανό αριθμό συμμαθητών αλλά, στη συνέχεια, ξεπερνώντας τη φυσιολογική της δράση, μάζεψε πολλούς γύρω από το blog και τώρα έχει απλωθεί σαν επιδημία σε παλαιότερους και νεότερους άρρενες του ΣΤ΄ Γυμνασίου ενώ "προσέβαλε" και τις ομόσταυλες μαθήτριες του ΙΒ΄ Γυμνασίου Θηλέων. Να ΄σαι πάντα καλά φίλε μας Σωτήρη (ευχαριστώ για τις ευχές σου).

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά να θυμόμαστε. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ, εκτός από τον Τζαμαλούκα (τον καημό μου έχω!!!), ατέλειωτες χαρές και πλάκες έχω να θυμάμαι. Βιβλίο θα μπορούσα να γράψω με τα γέλια γύρω από τον Μουτζούρη, την αποθέωση του Χατζόπουλου με τις ιπτάμενες πίτες από τα σουβλάκια, τα "ηχούντα θρανία" στον Μπακάλη (Λυμπερόπουλο), το μαγικό μπαλάκι και τον βάτραχο στον Καράτε (Μαρκάτο), η ξεχαρβαλωμένη έδρα και ο ξετσίπωτος συνωστισμός στη μεσαία σειρά στην Θεοδωράκη, το «φύτα την τσίχλα» της ανεκδιήγητης Ρισβά που η οκτάχρονη κόρη της ήταν τόσο ικανή ώστε διόρθωνε τις εκθέσεις μας (!!!), το «σ’ έχω ζωγραφίσει…» του Απάτσι, η επιδρομή με τα αεροβόλα στα κοτόπουλα του Παππού (Παπαβασιλείου) που η βαθμολογία του εξέπληξε ακόμα και τον Τζανόγλου και τόσα άλλα τα οποία αν στήνονταν σε ένα βιβλίο θα αποτελούσαν ανάγνωσμα, μάλλον φανταστικό ή απίθανο για πολλούς, σίγουρα αληθινό για ‘μας και πάντως εύθυμο αν όχι ξεκαρδιστικό.

Στα πέριξ

Λ.Αμαλίας, αρχές δεκαετίας του '60. Αριστερά στο βάθος ο Νέος Κόσμος.

Μια ματιά σε μερικές κοντινές περιοχές της γειτονιάς μας...

«Να πέσουν οι μάσκες»

του Γιάννη Βασιλείου

(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)

Καλά μου φιλαράκια,

σας ασπάζομαι και πάλι!

Αυτή τη φορά δεν θα κάνω κατάθεση ψυχής όπως έκανα την προηγούμενη φορά, αλλά κατάθεση καρδιάς! Και εξηγούμαι: Όλοι εμείς τα αρσενικά θυμόμαστε ότι όταν ήμασταν πρωινοί, ψιλοκαθυστερούσαμε μετά το σχόλασμα, για να κλέψουμε καμιά κρυφή ματιά -στην καλύτερη περίπτωση μαζί με ένα χαμόγελο-, από τα κορίτσια μας του 12ου. Ή περνάγαμε - τελείως τυχαία- έξω από το σχολείο το βραδάκι, στο σχόλασμά τους. Μάλιστα το τελευταίο το προτιμούσαμε, γιατί μετά από λίγο, έμπαιναν και τα παιδιά του Νυκτερινού, όπου κάτι μπορεί να μας ξημέρωνε και από εκεί!

Τα κορίτσια μας λοιπόν του 12ου, ένα λαμπρό απόγευμα, μας τη στήσανε και μας δώσανε ένα λεύκωμα, όπου και μας παρακαλέσανε να γράψουμε σ΄ αυτό τα σχετικά της εποχής σχόλια, περί αγάπης, φιλίας, έρωτα[sic], χόμπι, ποιάν αγαπούσαμε, ποιά μισούσαμε κλπ. Η τελευταία σελίδα, έλεγε με στόμφο : «Να πέσουν οι μάσκες!» δηλ. να πούμε το πραγματικό μας όνομα κι όχι το ψευδώνυμο, που γράφαμε μέχρι τότε. Κι εδώ έρχομαι σήμερα, τώρα, να παρακαλέσω τις ομορφιές μας του 12ου, να «ρίξουν τις μάσκες»! Και εξηγούμαι ξανά: Το λεύκωμα αυτό, αν δε με απατά η μνήμη μου, το είχε η ψηλή η κοκκινομάλλα που έμενε κάπου στην Ιλιάδος, στη Γούβα, κοντά στο σπίτι του καταπληκτικού ραδιοερασιτέχνη Β52! Μήπως μπορεί να βρεθεί άραγε;

Επίκουρος στο Θησείο

«Ο Έλληνας έχει σχέση με τον Πολιτισμό και όχι με την καταγωγή ή με τα κράτη».

Η βραβευμένη ταινία του Θόδωρου Μαραγκού BLACK ΜΠΕΕΕ, θα προβληθεί στο θέατρο ΚΕΛΥΦΟΣ, Αμφικτύονος 17, Θησείο τηλ. 210 3410820 την Τρίτη 13/12/2011, 8μμ. (Η Αμφικτύονος είναι το στενάκι που ξεκινάει από την Επταχάλκου κοντά στο σταθμό του Θησείου και διασχίζει την Πουλοπούλου). Η ταινία, ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους του 2005, είναι ένα ύμνος για την Ελλάδα και τον πανάρχαιο πολιτισμό της. Μετά την προβολή στην οποία θα παρευρίσκεται και ο σκηνοθέτης, θα ακολουθήσει συζήτηση.

Γιορτάζοντας με τους Νίκους

Είναι πολύ αγαπημένο το όνομα που γιορτάζει σήμερα και γι αυτό ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας τα Χρόνια Πολλά στους συμμαθητές μας

Βερρόπουλο

Καρασούλη

Πολίτη

Πούλιο

Χριστοδουλάκη

Γκιόκα

Καράμπελα

Παπαγεωργίου

Πετρόπουλο

και Χουτζόπουλο.

Πολλές ευχές σε όλους του Νίκους του Έκτου. Ιδιαίτερες ευχές στον Νίκο Διαμαντόπουλο (ΣΤ' Γυμνάσιο 1971) που μας έγραψε πρόσφατα (ο ιερέας του θεατρικού) και από τον οποίο περιμένουμε απάντηση στο Email που του στείλαμε. Στον πάντα αγαπημένο μας «μικρό αδελφό» Νίκο Ανδρουλάκη (ΣΤ' Γυμνάσιο 1976) και στον Νίκο Χόρτη (ΣΤ' Γυμνάσιο 1975) που επικοινώνησε μαζί μας το καλοκαίρι. Επίσης στους Νίκους του ekto1969 και ekto1970, στους παλιούς συναδέλφους και φίλους του blog, Νίκο Κούκο και Νίκη Ξένου, καθώς και στον Jason Rods

Χρόνια Πολλά!

Robin Williams

«Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς για όλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η κληρονομιά, η ταυτότητά σας. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι ακόμα εκεί για να θυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμή μπορούν να επιστρέψουν».

Robin Williams

(ηθοποιός)

To σχόλιο της Παρασκευής

People were created to be loved.

Τhings were created to be used.

The reason why the world is in chaos,

is because things are being loved,

and people are being used.

(αγνώστου)

Ευχαριστούμε το Γιάννη Βασιλείου (ΣΤ' Γυμνάσιο 1972) που μας το έστειλε.

Αγιανδρέα

Χρόνια Πολλά στον Ανδρέα Βερύκκοκο και στον Ανδρέα Θεοδωρίδη και τους περιμένουμε να επικοινωνήσουν μαζί μας.

ekto1972

Ο Χάρης!

«...ΠΑΙΔΙΑ ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΥΧΑΙΑ ΒΡΗΚΑ ΤΟ EMAIL ΣΑΣ. ΕΙΜΑΙ Ο ΧΑΡΗΣ ΛΑΛΑΚΟΣ. ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΚΑΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΙΕΣΤΕ...»

Σε παλαιότερη ανάρτηση του blog, βλέπουμε από αριστερά τους Βαγγέλη Χήνη, Τάσο Κωσταρά, Χάρη Λαλάκο, Κώστα Κορωναίο (που μας είχε στείλει και τη φωτογραφία), Μανώλη Γιανναδάκη και Βασίλη Ιωαννίδη. Όρθιος, ο πασίγνωστος συμμαθητής μας «Not Sure». Όλα τα πουλάκια μας είναι του Πρακτικού.