Το κολονάκι της Μισαραλιώτου

του Γιάννη Ρήγα

(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)

Αλήθεια φίλοι, το θυμάστε; Και τι δεν άκουγε κάθε φορά που γυρίζαμε από τους περιπάτους μας στο λόφο του Φιλοπάππου. «Τι την άφησαν αυτή τη μ......α μες τη μέση», «δεν την βγάζουν αυτήν την μπιπ.... και δεν μπορούν να περάσουν τα αυτοκίνητα» ήταν λίγα από τα σχόλια. Από την άλλη οι φιλόλογοί μας - και ήταν και πολλοί - είτε γιατί δεν ήξεραν, είτε γιατί κοίταζαν να μας ανεβάσουν στα πεζοδρόμια, δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μας εξηγήσουν τι ήταν τέλος πάντων το κολονάκι αυτό.

Η αρχαιολόγος κ. Βογιατζόγλου λοιπόν μας πληροφορεί ότι στα ρωμαϊκά χρόνια, οι Αθηναίοι τοποθετούσαν σε διάφορα σημεία της πόλης κίονες στους οποίους απέδιδαν μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες (Ελευθεροτυπία, 14/4/2010). Από παρόμοιο κίονα πήρε και το όνομα της η συνοικία του Κολωνακίου(1). Ο «δικός μας» βρισκόταν στο χώρο του θεάτρου Ηρώδου του Αττικού και για άγνωστο λόγο μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση(2). Ίσως αυτοί που τον μετέφεραν ήθελαν να προκαλέσουν το βρίσιμο οδηγών και μαθητών μετά από εκατοντάδες χρόνια .

Αγαπητοί συμμαθητές, ελπίζω να μην ενοχλώ με τις αναζητήσεις και τις αναδρομές μου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Γιάννης Ρήγας

Δεκέμβρης 2011

------
Σημ. του blog.:

(1) Διαβάστε ολόκληρο το σχετικό άρθρο στο site της Ελευθεροτυπίας, κάνοντας κλικ ακριβώς εδώ.

(2) Η σημερινή του θέση δεν είναι ακριβώς η ίδια με αυτή της εποχής μας. Έχει μεταφερθεί και πάλι. Τότε ήταν κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου. Τώρα έχει μετακινηθεί κάπως στην άκρη κι έτσι γλίτωσε και από τους ατζαμήδες οδηγούς που ουκ ολίγες φορές είχαν πέσει επάνω του.