Τέλος εποχής

Όλα τα ωραία έχουν κάποτε ένα τέλος. Από μια ολόκληρη χώρα μέχρι ένα τόσο δα μικρό blogάκι παλιών συμμαθητών. Το ekto1972 θα είναι σε λίγο ένα μέρος κι αυτό των αναμνήσεών μας. Tο παλιό συρτάρι με τις κιτρινισμένες από το χρόνο «φωτογραφίες» της τάξης, κλείνει και πάλι. Δυστυχώς οι ανειλημμένες οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις όλων σχεδόν των συντελεστών, δεν επιτρέπουν να το συνεχίσουμε έτσι όπως εμείς θα θέλαμε. Αυτή είναι η τελευταία ανάρτησή μας…

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμμαθητές μας, τους φίλους και φίλες που πλούτυναν τις αναρτήσεις μας με τα όμορφα σχόλιά τους (τα είχαμε πραγματικά ανάγκη), τους λίγους αλλά φανατικούς αναγνώστες μας που δεν ήταν στο Έκτο και τέλος, όλους τους συνεργάτες μας. Αυτό το blog ήταν μια ωραία περιπέτεια που θέλουμε να πιστεύουμε ότι την χαρήκαμε όλοι μας.

Ευχόμαστε σε όλους ό,τι καλύτερο και…

επίσης ευχόμαστε

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Σας τρομάξαμε, ε; Για να εξιλεωθούμε, ας δούμε μερικές σκηνές από την ταινία του Αντώνη Κόκκινου «Τέλος Εποχής» (1994). Η μόνη ίσως ελληνική ταινία που μπαίνει στο κλίμα μιας παρέας συμμαθητών ενός Γυμνασίου της Αθήνας στο τέλος της δεκαετίας του 60 και της μεγάλης διάψευσης των ονείρων και της ελπίδας για ένα διαφορετικό κόσμο, που ακολούθησε το τέλος της εφηβείας τους.