Σαν απόψε ήτανπου ακούσαμε από μακριά
τον αντίλαλό τους
να στριγκλίζει μέσα στην νύχτα
από κάπου αόριστα
απροσδιόριστα
να διαπερνά τον μαύρο ουρανό
τα αρχαία μετακιόνια
τα λιθόστρωτα του Πικιώνη.
Αντέξανε.
Μεσημέρι ήταν
που ένα από αυτά στάθηκε
Σπινθάρου και Φραντζή
κοίταξε
προσπέρασε γρήγορα
παρήγορα
έναν αχθοφόρο του Πειραιά
το τανκ.
Αντέξαμε.
Σαν απόψε ξημέρωσε
η νύχτα.
20.4.22
(αφιερωμένο σε όσους ξεστομίζουν σήμερα με τόση ευκολία τη λέξη «χούντα»)
1 σχόλιο:
Ημουνα νιός και γέρασα. Μόλις 13 χρονών ήμασταν, στην πρώτη γυμνασίου, όταν μας βρήκε η δικτατορία. Για να 'χει κι η δική μας γενιά κάτι να θυμόμαστε και να λέμε.
Δημοσίευση σχολίου