27.9.10

Διαγωγή κοσμιωτάτη!

Class of 2010
Ήσασταν όλοι υπέροχοι, ήσασταν όλοι καταπληκτικοί! Η "Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη" του 2010, θα μείνει στην ιστορία ως μια από τις καλύτερες που έγιναν ποτέ. Δεν ήταν μόνο ότι είχαμε τη χαρά να μας επισκεφτούν τα αδέλφια μας του 1970. Είχαμε επιπλέον την πολύ μεγάλη τιμή να φιλοξενήσουμε έναν από τους δασκάλους μας της εποχής εκείνης, τον ευγενέστατο γυμναστή μας, κύριο Λάγιο.

Δάσκαλε, σ' ευχαριστούμε πολύ! Η παρουσία σου κατάφερε και πάλι να μάς θυμήσει τι σημαίνει ευπρέπεια, ευγένεια και ήθος. Μας συγκίνησες πραγματικά. Συγχώρα μας τον ενικό -εσύ την Παρασκευή το βράδυ επέμενες να μας μιλάς στον πληθυντικό(!)- αλλά σε αισθανόμαστε δικό μας άνθρωπο, μέλος της ίδιας μας της οικογένειας. Να ΄σαι πάντα καλά, γερός και δυνατός, να χαίρεσαι τα παιδιά και τα εγγόνια σου και μακάρι να μας κάνεις τη μεγάλη τιμή να σε φιλοξενήσουμε και πάλι πολύ σύντομα.

Ευχαριστούμε επίσης τους Βασίλη Δημητρόπουλο, Γιώργο Κουνενή και Κώστα Παπαγιαννίδη που ξεπήδησαν από το διπλανό "ekto1970" και ήρθαν να τα π(ι)ούμε από κοντά και να θυμηθούμε τη γαλέρα που ταξιδέψαμε μαζί για 4 ολόκληρα χρόνια, σε εποχές δύσκολες, σε εποχές σκληρές (καμιά φορά στα όρια της παράνοιας, λόγω του τότε καθεστώτος). Αυτή η οικουμενική διάσκεψη της περασμένης Παρασκευής, θα είναι ασφαλώς η απαρχή μιας νέας σειράς "πανΕκτικών" δραστηριοτήτων που θα μπορούν να οργανωθούν από κοινού.

Ας δούμε λοιπόν μαζί το φίλμ της "Τελευταίας Παρασκευής του Σεπτέμβρη", του 2010. Αν σας ενδιαφέρει κάποια φωτογραφία, κάντε επάνω της ένα κλικ για πιο μεγάλη ανάλυση. Σας ευχόμαστε καλή διασκέδαση....

Φώτα
Μοτέρ
Πάμε
Όλα ξεκίνησαν όμορφα κι απλά, χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Η παρέα ταίριαξε αμέσως.

Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, όλοι παρακαλουθούσαν όλους με μεγάλη προσοχή. Ήμασταν "μια ωραία ατμόσφαιρα".

Μερικοί προσπάθησαν να αποφύγουν τον φακό.

Όταν ήρθε ο Δάσκαλος, πάρα πολλοί έπεσαν επάνω του.

Μοιραία η κουβέντα στράφηκε στην εποχή εκείνη. Θυμηθήκαμε πολλές όμορφες παλιές εικόνες.

Το φαγητό πέρασε για λίγο σε δεύτερη μοίρα.

Ξαφνικά έφτασαν και οι εκπρόσωποι της καλής κοινωνίας της Ville d' Argent.

Ένας γραβατωμένος τύπος άρχισε μιλάει για τις προσεχείς εθνοσωτήριες δημοτικές εκλογές. Η προσοχή του ακροατηρίου ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλη.

Μερικοί ήταν αποσβολωμένοι, μερικοί ήταν ευτυχισμένοι, μερικοί δεν έχαναν κουβέντα. 

Ξαφνικά πρoέκυψε ένα μικρό πρόβλημα.

Το τέλος όμως της ομιλίας ήταν φανταστικό.

Στη συνέχεια οι "μεγάλοι" του 1970, ανέλαβαν να νουθετήσουν τους "μικρούς" του 1972. Εδώ ένας εκπρόσωπος των "μεγάλων" εξηγεί στους "μικρούς" συνέδρους τι πραγματικά θα συμβεί ακόμη στην ελληνική οικονομία, αφήνοντάς τους άφωνους.

Άλλος εκπρόσωπος ανέλαβε να εξηγήσει στους νέους και άπειρους, τα κάπως πιο πεζά, αλλά αρκούντως απαραίτητα καθημερινά ζητήματα.

Το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης κουβέντας ήταν ασφαλώς τεράστιο. Ακόμα και τα παϊδάκια παρέμεναν αφάγωτα στην πιατέλα, περιμένοντας όμως στωικά τη μοίρα τους.

Στο συνέδριο υπήρχαν βέβαια και άλλες παράλληλες συζητήσεις...

...καθώς και σύνθετοι διάλογοι!

Μετά πέσαμε όλοι μαζί ξανά στο φαγητό εκτός από έναν.

Στο τέλος δεν έμεινε τίποτα.

Υπήρξαν και ξαφνικά happenings. Εδώ βλέπουμε την προσπάθεια των υπολοίπων να μιμηθούν την κουπ του μεσαίου συνέδρου.  "Close but no cigar, boys!"

Και τότε κάποιος είπε: " Τελειώνουμε; "

Κι έτσι σιγά-σιγά ετοιμαστήκαμε για την πατροπαράδοτη οικογενειακή φωτογραφία. Μερικοί μάλιστα ήθελαν να δείξουν μόνο την καλή πλευρά τους.

"Λοιπόν, έτοιμοι;"

"Ουπς"
"Τι έγινε ρε παιδιά;"
"Χασάπη, γράμματαααα"

"Καλά, άντε πάμε άλλη μία".

" Cheeeeeese!!!!!! "

Δεν μπορώ να πω. Η Ζεύξιδος είχε πάντα μια "έλξη".

"Πάμε να φύγουμε πριν κλειδώσουν την πόρτα και γυρίσουμε στο ...'72 "

"...και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε λευτεριά..."
Επιτέλους τελείωσε! Γεια σας!

Αυτή λοιπόν ήταν η φετινή "Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη".  Θα τα ξαναπούμε ασφαλώς σε προσεχή έκτακτα συνέδρια αλλά προς το παρόν...

Να 'μαστε όλοι καλά και του χρόνου!


Τίτλοι Τέλους



25.9.10

"Στρασβούργο" 2010

H καθιερωμένη χαμογελαστή φωτογράφιση των ηγετών της ΕΕ, στα σκαλιά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όλα τα νέα της μεγάλης χθεσινής συνδιάσκεψης, με πλήρες φωτορεπορτάζ, εντός του Σ/Κ.

20.9.10

Ετήσιο ταΚΤικό συνέδριΟ (νεότερη ανάρτηση)

Ferdinand Bol, 1616-1680, Nationalmuseum, Stockholm
(φωτ. ekto1972 αποκλειστικά για το blog)

Αυτή την εβδομάδα η Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη! Όπως κάθε χρόνο, κανονίστε έγκαιρα τις δουλειές σας. Πάρτε άδεια από τις "μονάδες" σας. Κάντε δίαιτα. Μην πιείτε τίποτα το προηγούμενο βράδυ. Ελάτε όπως είστε...


Παρασκευή, 24/9/2010, 9μμ
Ταβέρνα «η Κυρά», Ζεύξιδος 12,  τηλ: 2109221824
(απέναντι από το σχολείο)


Φέτος το συνέδριο είναι ανοικτό σε όλους τους φίλους του blog. 1970άρηδες, ΙΒ' Θηλέων, νέοι, παλιοί, σημερινοί, χθεσινοί του Έκτου και λοιποί νεοκοσμίτες με καλή διάθεση.

Δηλώσεις συμμετοχής στο:ekto1972@gmail.com

(Δεν είναι κι απαραίτητο αλλά αν μαζευτούμε πολλοί θα πρέπει να πούμε στον ταβερνιάρη να φέρει το νέο γιοματάρι).

Χρόνια Πολλά " Ιστορικέ "

Σεπτέμβριος 1890 - Σεπτέμβριος 2010

Όταν εσύ συμμετείχες σε Ολυμπιακούς Αγώνες, οι άλλοι δεν είχαν ακόμα ιδρυθεί! Η ζωντανή ιστορία του ελληνισμού, ένθεν κακείθεν του αρχιπελάγους, στο link:

http://www.panionios.gr/default.asp?pid=24&la=1

17.9.10

Μια ιστορική οικογένεια


Από την ελληνική επανάσταση του 1821 έως τους βαλκανικούς πολέμους και από τη μικρασιατική εκστρατεία έως το έπος του '40 και την εθνική αντίσταση, η μεγάλη μανιάτικη οικογένεια από την οποία προέρχεται ο συμμαθητής μας Γιάννης Τσαρπαλής, έχει επανηλλημένως και ποικιλοτρόπως υπηρετήσει την πατρίδα μας. Δεν είναι τυχαίο που ο Γιάννης είναι τόσο περήφανος για την καταγωγή του και τους προγόνους του. Τιμώντας λοιπόν την ιστορική αυτή οικογένεια, το καλαίσθητο περιοδικό Μάνη, στο τεύχος 42, έχει ειδική αφιέρωση την οποία μπορείτε να διαβάσετε σε μορφή pdf από το παρακάτω link:

http://www.mani-ekdoseis.gr/docs/thema_42.pdf

14.9.10

Σαν σήμερα "έφυγε" ο Μ.Καραγάτσης

Γεννήθηκα στην Αθήνα, σε ένα από τα τέσσερα γωνιακά σπίτια των οδών Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους. Δεν σας λέω όμως σε ποιο. Και το κάνω επίτηδες αυτό, για να μπλέξω άγρια σε αυτό το αθηναϊκό σταυροδρόμι τους διάφορους «αρμοδίους», όταν έρθει η στιγμή να εντοιχισθεί η αναμνηστική πλάκα. Εγώ βέβαια θα τα έχω τινάξει προ πολλού, και θα σπάω κέφι καλά στον ουρανό, με τη μεταθανάτια φάρσα μου. Θα έχω παρέα τον Σολωμό, που θα μου λέει κουνώντας το κεφάλι: «Τράβα και συ Καραγάτση, όσα τράβηξα εγώ από τον Καιροφύλλα, τον Αποστολάκη και το Σπαταλά. Όπως βλέπετε το κυριότερο γνώρισμά μου είναι η μετριοφροσύνη...

Ο Μ. Καραγάτσης (1908-1960) ήταν πεζογράφος, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της λεγόμενης "Γενιάς του '30". Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1908. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Ροδόπουλος.  Ο πατέρας του Γεώργιος Ροδόπουλος ήταν δικηγόρος και πολιτικός, με καταγωγή από την Πάτρα, αλλά εγκατεστημένος στη Λάρισα. Ο συγγραφέας ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί της οικογένειας, με μεγάλη διαφορά ηλικίας από τα αδέρφια του (18 χρόνια από το πρώτο και 12 από το τέταρτο). Πέρασε την παιδική του ηλικία σε διάφορες πόλεις εξ αιτίας των μετακινήσεων της οικογένειάς του: το Δημοτικό το παρακολούθησε στη Λάρισα και το Γυμνάσιο το τελείωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου τον έστειλε ο πατέρας του ως τιμωρία, επειδή είχε πλαστογραφήσει την υπογραφή του σε σχολικό έλεγχο. Μετά την ολοκλήρωση της βασικής εκπαίδευσης γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ, στη Γαλλία. Για οικονομικούς λόγους επέστρεψε στην Αθήνα, ένα χρόνο μετά, και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου αποφοίτησε το 1930. Εκεί μάλιστα είχε συμφοιτητές και άλλους λογοτέχνες, όπως τους Οδ. Ελύτη, Αγγ. Τερζάκη, Γ. Θεοτοκά.

Στην εφηβική του ηλικία έγραφε ποιήματα, σύντομα όμως εγκατέλειψε την ενασχόληση με την ποίηση και στράφηκε στην πεζογραφία. Ως πεζογράφος πρωτοεμφανίστηκε το 1927 με το διήγημα "Η κυρία Νίτσα", το οποίο υποβλήθηκε στον διαγωνισμό της Νέας Εστίας και πήρε τον 3ο έπαινο. Ήταν αυτοβιογραφικό διήγημα εμπνευσμένο από τον παιδικό του έρωτα για μια εικοσάχρονη δασκάλα του στο δημοτικό σχολείο στη Λάρισα. Το πρώτο του μυθιστόρημα ήταν "Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν", το 1933. Προηγουμένως είχε δημοσιεύσει πολλά διηγήματα, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως νομικός σύμβουλος σε εταιρεία ασφαλειών. Από το 1946 ανέλαβε τη θεατρική στήλη της εφημερίδας Βραδυνή και το 1952 άρχισε να εργάζεται σε διαφημιστική εταιρεία. Το 1956 και το 1958 ήταν υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα των Προοδευτικών του Σπ. Μαρκεζίνη. Δεν είχε κάνει καμία προεκλογική προετοιμασία και όπως ήταν φυσικό, απέτυχε και τις δύο φορές. Όταν κάποιος τον ρώτησε γιατί είχε θέσει υποψηφιότητα, απάντησε ότι το έκανε για να πάρει ψήφους από τον αδερφό του Τάκη Ροδόπουλο, υποψήφιο με την ΕΡΕ και μετέπειτα πρόεδρο της Βουλής.

Τα πιο γνωστά του μυθιστορήματα είναι: Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν, Η Μεγάλη Χίμαιρα, Γιούγκερμαν, Το χαμένο νησί, Ο κίτρινος φάκελος κλπ.

Εμείς σας συστήνουμε δυο όχι και τόσο γνωστά του έργα. Το "Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου" (με κεντρικό ήρωα τον προπάππου του συγγραφέα), όπου βλέπουμε ανάγλυφη τη διαπλοκή του κλήρου και των προεστών κατά του επαναστατημένου λαού το 1821 και το "Σέργιος και Βάκχος" με την «αυστηρή κριτική της ιστορίας, όπως την έγραψαν οι άρχουσες τάξεις», ιστορία η οποία αρχίζει με την εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού από τον Μέγα Κωνσταντίνο και φτάνει έως τις 29 Μαΐου 1951! Την τεράστια αυτή χρονική απόσταση ο Καραγάτσης την καλύπτει χάρις στο εύρημα του ύπνου των δύο ηρώων για αιώνες, ο οποίος διακόπτεται πάντοτε την ίδια μέρα (29 Μαΐου) και με την ίδια πάντοτε προσδοκία, ότι το ξύπνημα θα είναι οριστικό: οι δύο άγιοι θέλουν η Πόλη να ξαναγίνει ελληνική, ώστε να επιστρέψουν στο ναό τους, που βρίσκεται εκεί από την εποχή του Ιουστινιανού. Πρόκειται για βιβλίο αιρετικό, το οποίο «πότε μεταβάλλεται σε παραμύθι, πότε σε ευθυμογράφημα, πότε σε ιστορική πραγματεία, πότε σε σκετς επιθεωρησιακό, και πότε σε δοκίμιο κοινωνιολογίας και σεξουαλικής αγωγής», γράφει ο Μανόλης Αναγνωστάκης.

Έγραψα πολλά και διάφορα, διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, έργα υψηλού ηθικοπλαστικού περιεχομένου, πολύ κατάλληλα για παρθεναγωγεία και βιβλιοθήκες οικογενειών με αυστηρά αστικά ήθη. Οι ήρωές μου Λιάπκιν, Μαρίνα Ρεζη και ιδίως Γιούγκερμαν είναι άνθρωποι αγνοί, αθώοι, ιδεολόγοι και στέκουν ψηλότερα από τις αθλιότητες του χαμερπούς υλισμού. Απορώ πώς το εκπαιδευτικό συμβούλιο δεν εισήγαγε ακόμα τα βιβλία μου για αναγνωστικά στα σχολεία του κράτους, εξίσταμαι πώς η Ακαδημία δεν μου έδωσε ακόμα το βραβείο Αρετής, πώς δεν με κάλεσε ακόμα να παρακαθίσω στους ενάρετους κόλπους της κοντά στον κ. Μελά.

Ο Μ.Καραγάτσης δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το τελευταίο του έργο "Το 10" για το οποίο κατέβαινε κάθε πρωί στις 5 στον Πειραιά και παρακολουθούσε τη ζωή του λιμανιού, συγκεντρώνοντας υλικό για το βιβλίο.

Αυγάτισε άξαφνα η καταχνιά σκέπασε με ασάφεια τα πάντα. Τα δεμένα φορτηγά στου Ξαβερίου και στη Ζώνη, πήραν μορφή ονειρική. Η καμπάνα του Αϊ Νικόλα άρχισε ν’ αργοσημαίνει τον Όρθρο. Καναδυό ευσεβείς σταυροκοπήθηκαν βιαστικά. Οι περισσότεροι δεν έδωσαν σημασία, δεν πίστευαν σε Θεό και Διάβολο, μόνοι τους έπρεπε να τα βγάλουν πέρα σε τούτη τη ζωή, άλλη ζωή δεν υπάρχει.

Πεθαίνει τα χαράματα της 14ης Σεπτεμβρίου 1960, μετά από πολύωρη κρίση ταχυκαρδίας. Τελευταία φράση που πρόλαβε να γράψει: «Ας γελάσω». Κάτι ανάλογο είχε πει και ο ήρωάς του Μίχαλος Ρούσης: «Ας γελάσω για όλα αυτά τα χάλια γιατί δε θέλω να κλάψω».

Δεν επείραξα ποτέ μου συνάδελφο και είμαι συμπαθέστατος στους λογοτεχνικούς κύκλους. Αυτό θα αποδειχθεί στην κηδεία μου όπου θα έρθει κόσμος και κοσμάκης να πεισθεί ιδίοις όμμασι ότι πέθανα, ότι θάφτηκα, ότι πήγα στο διάολο. Και θα φύγει από το νεκροταφείο ο κόσμος και ο κοσμάκης βγάζοντας στεναγμούς ανακούφισης. Είμαι βέβαιος πως ο Θεός θα με κατατάξει μεταξύ των αγίων στον Παράδεισο. Αμήν.

Στοιχεία από το site του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (http://karagatsis.ekebi.gr/) και την Wikipedia.



------
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε για το blog http://filoi4gym.blogspot.com/

11.9.10

Ετήσιο ταΚΤικό συνέδριΟ

Ferdinand Bol, 1616-1680, Nationalmuseum, Stockholm
(φωτ. ekto1972 αποκλειστικά για το blog)

Σε λιγότερο από δυο εβδομάδες η Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη! Κανονίστε έγκαιρα τις δουλειές σας. Πάρτε άδεια από τις "μονάδες" σας. Κάντε δίαιτα. Μην πιείτε τίποτα το προηγούμενο βράδυ. Ελάτε όπως είστε...

Παρασκευή, 24/9/2010, 9μμ

Φέτος το συνέδριο είναι ανοικτό σε όλους τους φίλους του blog. 1970άρηδες, ΙΒ' Θηλέων, νέοι, παλιοί, σημερινοί, χθεσινοί του Έκτου και λοιποί νεοκοσμίτες με καλή διάθεση. Ο χώρος θα είναι μάλλον ο ίδιος όπως κάθε χρόνο αλλά θα επιβεβαιωθεί και σε προσεχή ανάρτηση.

Δηλώσεις συμμετοχής στο:  ekto1972@gmail.com

(Δεν είναι κι απαραίτητο αλλά αν μαζευτούμε πολλοί θα πρέπει να πούμε στον ταβερνιάρη να φέρει το νέο γιοματάρι).

4.9.10

Συνέντευξη Γιάννη Τσαρπαλή

Ο συμμαθητής μας Γιάννης Τσαρπαλής είναι υποψήφιος δήμαρχος "Αργυρούπολης - Ελληνικού". Η συνέντευξη δόθηκε στην τοπική εφημερίδα "Παλμός της Γλυφάδας".

1. Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγκρουση μεταξύ δύο συνδυασμών που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να δοθεί το χρίσμα σε κάποιον που δεν το περίμενε;

Δε θα ήθελα να το σχολιάσω. Θέλω μόνο να υπενθυμίσω τη λαϊκή ρήση «αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες». Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι στήριξη προερχόμενη από το κυβερνητικό κόμμα δεν είναι και η πιο ασφαλής μέθοδος για τη συσπείρωση των ψηφοφόρων που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές οι πολίτες θα στείλουν σίγουρα πολιτικά μηνύματα.

2. Αν η Νέα Δημοκρατία σας δώσει τη στήριξη θα τη δεχθείτε;

Όλοι ξέρουν τις πολιτικές μου καταβολές. Όλοι οι πολίτες ξέρουν ότι κέρδισα το Δήμο της Αργυρούπολης, επικεφαλής της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνησης με την ονομασία «Αναγέννηση». Συνεχίζω να είμαι ανεξάρτητος. Και όποιος κομματικός συνδυασμός επιθυμεί να με στηρίξει το θεωρώ και τιμή μου και την στήριξη ευπρόσδεκτη. Σας υπενθυμίζω ότι στις εκλογές του 2002, το μόνο κόμμα που είχε στηρίξει την υποψηφιότητά μου ήταν το ΔΙΚΚΗ του κ. Τσοβόλα. Και μια και μιλάμε για λαϊκές ρήσεις, θα σας απαντήσω με τη χριστιανική ρήση «όποιος θέλει οπίσω μου ελθείν». Ήμουν, είμαι και θα είμαι η μόνη ανεξάρτητη υποψηφιότητα στο νέου διευρυμένου Δήμο Ελληνικού - Αργυρούπολης.

3. Πώς κρίνεται το έργο της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής;

Το Δήμο αυτή η Δημοτική Αρχή τον κέρδισε το 2006 με πολλές υποσχέσεις. Υποσχέσεις όμως που δεν τηρήθηκαν ούτε στο ελάχιστο. Τη θητεία της Δημοτικής Αρχής την χαρακτηρίζει, δυστυχώς για την πόλη μας, η αδράνεια. Και με την απόφαση του Δημάρχου, του κ. Ευσταθιάδη, να συνταξιοδοτηθεί βρέθηκε μια ακόμα δικαιολογία γι’ αυτόν και την ομάδα του να αδρανήσουν. Το βλέπουν όλοι οι Αργυρουπολίτες. Το ρολόι στην Αργυρούπολη σταμάτησε το 2006. Είναι καιρός να ξαναπάρει μπροστά.

4. Τι έχετε να πείτε για τον «περίεργο και αλλοπρόσαλλο» τρόπο που δόθηκε το δαχτυλίδι διαδοχής στον κ. Πασβαντίδη;

Είναι γεγονός ότι ο Δήμαρχος λειτούργησε πίσω από κλειστές πόρτες, με αδιαφανείς διαδικασίες και περίεργες συμφωνίες. Το μόνο που κατάφερε, το μόνο που καταφέρνουν τέτοιου είδους πρακτικές, είναι να δοθεί ένα «θολό», ένα «θαμπό» δαχτυλίδι σε έναν υποψήφιο που στη συνέχεια δεν κατάφερε να πάρει ούτε τη στήριξη του κόμματος, στο οποίο ο κ. Ευσταθιάδης διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος. Και τώρα ο Δήμαρχος κινεί «γη και ουρανό», και με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, προσπαθεί να σώσει τον εκλεκτό του. Η επερχόμενη ήττα όμως είναι κάτι παραπάνω από ορατή.

5. Ποιο είναι το έργο που έχετε να προτάξετε στους δημότες για να σας επιλέξουν και πάλι, ως την καλύτερη λύση για τον τόπο;

Θέλω να πιστεύω ότι η θητεία μου στο Δήμο Αργυρούπολης ξεχωρίζει γιατί αποδείξαμε έμπρακτα ότι μπορούμε να είμαστε «Δυνατοί στα δύσκολα, αποτελεσματικοί στα έργα». Σε αντίθεση με την τελευταία τετραετία του κ. Ευσταθιάδη, εμείς δε δουλέψαμε σε κομματικά καλούπια. Κάναμε έργο, δεν τεμπελιάσαμε. Σας αναφέρω ενδεικτικά τα σημαντικά έργα στο Λόφο Τρουμπάρι, του Καλού Σαμαρείτη, του εμπορικού κέντρου, του βρεφονηπιακού σταθμού στην οδό Χανίων, τα γήπεδα, το ΚΑΠΗ, τις παιδικές χαρές.

Νοικοκυρέψαμε το Δήμο και οι Αργυρουπολίτες μας το αναγνωρίζουν. Εστιάσαμε στην καθαριότητα, τις κοινωνικές υπηρεσίες, το περιβάλλον. Βάλαμε σε τάξη το κυκλοφοριακό, βάλαμε σε σειρά καίριες δράσεις για την καταπολέμηση της ανεργίας και τη νεολαία. Και το σημαντικότερο- ενώ βρήκαμε το ταμείο μείον, αξιοποιώντας την περιουσία του Δήμου κατορθώσαμε να διασφαλίσουμε ως το τέλος της θητείας μας ένα σημαντικό πλεόνασμα. Αφήσαμε γεμάτα τα ταμεία.

Τώρα, με τη διεύρυνση του Δήμου μας, η νέα πραγματικότητα και αρμοδιότητες που θα δοθούν με τον «Καλλικράτη», επιβάλουν να προσφέρουμε την εμπειρία μας στη διοίκηση του Δήμου ώστε να πετύχει το εγχείρημα της Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε ως χώρα, ο τόπος μας χρειάζεται έμπειρα και ικανά στελέχη για να ενισχύσουν τα καλά στοιχεία του Δήμου μας και να μας φέρουν σε τροχιά ανάπτυξης ουσιαστικής και πολύπλευρης. Καθοδηγητής της νέας πορείας του διευρυμένου Δήμου πρέπει να είναι ένα πρόσωπο με ικανότητες ανταπόκρισης σε μεγάλες προκλήσεις, με αποδεδειγμένες ικανότητες διαχείρισης σοβαρών προβλημάτων.

6. Ποια είναι, σε γενικές γραμμές, τα σχέδιά σας για Ελληνικό, εκεί που οι πολίτες δε θα στηρίξουν την ψήφο τους στο έργο που έγινε στην Αργυρούπολη;

Η πρόκληση δεν είναι απλή. Απαιτείται σοβαρή διαχείριση ώστε Ελληνικό και Αργυρούπολη να μπορέσουν σε όσο το δυνατό πιο σύντομο χρονικό διάστημα να αποτελέσουν έναν ουσιαστικά ενιαίο Δήμο. Και η οικονομική κρίση κάνει ακόμα πιο απαιτητική την αποστολή μας.

Την υποψηφιότητά μου χαρακτηρίζουν δυνατές διεκδικήσεις για το Ελληνικό. Συγκεκριμένα, διεκδικήσεις όπως η οικονομική εξυγίανση και διοικητική οργάνωση του Δήμου, καθώς και η αξιοποίηση της περιουσίας του Δήμου προς όφελος των δημοτών. Χρειαζόμαστε στοχευμένες κοινωνικές πολιτικές, χρειαζόμαστε χώρους πρασίνου. Καλούμαστε να αναπτύξουμε τα μεταφορικά μέσα εντός της πόλης, να διεκδικήσουμε την άμεση υλοποίηση του Πάρκου στο πρώην αεροδρόμιο. Θέτουμε στο επίκεντρο της πολιτικής μας στην προστασία της παραλίας μας. Διεκδικούμε παραλίες ανοιχτές στους Δημότες. Και πάνω από όλα, δίνουμε έμφαση στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας και της πολιτιστικής παράδοσης των πόλεων μας. Αυτές οι διεκδικήσεις θα αποτελέσουν αύριο έργα πνοής για το Ελληνικό.

7. Αισθάνεστε ότι έχετε την αντοχή και τα ψυχικά αποθέματα για να αντεπεξέλθετε στη νέα «Καλλικράτεια» εποχή;

Όχι μόνο έχω τα ψυχικά αποθέματα αλλά είναι και χρέος μου απέναντι στους συμπολίτες μου να δώσω το παρών για τη διεκδίκηση του νέου μας Δήμου. Την μπαγκέτα της ορχήστρας πρέπει να την κρατούν έμπειρα χέρια, σε αυτή την πρώτη πρόβα για τον «Καλλικράτη», για να αποφευχθούν οι όποιες παραφωνίες.

Εξάλλου, έχω μάθει στα δύσκολα. Είμαι γεννημένος Αυτοδιοικητικός και έχω αγαπήσει κάθε γωνιά αυτού του τόπου. Είμαι έτοιμος, λοιπόν, ναι. Έχω την εμπειρία και την όρεξη να παλέψω για τη βέλτιστη λειτουργία του διευρυμένου πλέον Δήμου μας, για τα συμφέροντα όλων ανεξαιρέτου των δημοτών με σεβασμό στη διαφορετικότητα και τις ανάγκες κάθε περιοχής.

8. Από το 2006, τι αλλαγές έχουν λάβει χώρα στην ομάδα που σας ακολουθεί;

Η “ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ” εξακολουθεί να είναι εδώ, στις επάλξεις. Με συνέπεια και σύστημα αντιπολιτευτήκαμε, τα 4 τελευταία χρόνια, αθόρυβα αλλά εποικοδομητικά και αποτελεσματικά, την διοίκηση Ευσταθιάδη, και αποτρέψαμε πολλές φορές την εμπλοκή του Δήμου μας σε σοβαρά προβλήματα.

Καταφέραμε να αποδείξουμε ότι όσα οι αντίπαλοί μας χρησιμοποίησαν ως δήθεν επιχειρήματα εναντίον μας ουσιαστικά αποτέλεσαν σπουδαίες επιτυχίες της “ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ” οι οποίες όχι μόνο στήριξαν το Δήμο μας (λ.χ. η οικονομική εισφορά του Carrefour) αλλά έγιναν και αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους επικριτές μας.

Όπως καταλαβαίνετε, η ομάδα και οι επιλογές μας δικαιώθηκαν. Πρόκειται για μια ομάδα δυνατή, η οποία όμως θα ωφεληθεί από ανανέωση προσώπων και ιδεών. Άλλωστε, τα νέα δεδομένα, οι νέες αρμοδιότητες που μεταφέρονται στους Δήμους με τον «Καλλικράτη» απαιτούν τεχνογνωσία και αφοσίωση. Διότι οι θεσμοί, όσο νέοι και πρωτοποριακοί και αν είναι, παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τους ανθρώπους που τους υπηρετούν. Είναι λοιπόν προφανές ότι μια συσπείρωση των πολιτών, μια πολυσυλλεκτική παράταξη με πίστη στη συνεργασία, μια μαζική αντίδραση που δεν θα υποκινείται από κομματικό βηματοδότη, μπορεί πράγματι να δώσει προοπτική και λύσεις.

Η ομάδα, το σύνολο των ανθρώπων, που θα με στηρίξουν σε αυτή την προσπάθεια, θέλω να προέρχεται από όλους τους ιδεολογικούς χώρους, από διαφορετικές ειδικότητες και εξειδικευμένα επαγγέλματα για να μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά στη χρηστή λειτουργία του Δήμου αύριο.

9. Λέτε ότι το ρολόι στην Αργυρούπολη σταμάτησε το 2006. Πώς θα ξαναπάρει μπροστά;

Στόχος μου είναι να δώσουμε στο συνδυασμό μας, στην Αναγέννηση Ελληνικού - Αργυρούπολης, έναν κινηματικό χαρακτήρα, να απελευθερώσουμε τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας μας. Θέλουμε ενεργούς πολίτες, όχι πολιτικούς, να μας στηρίξουν στο έργο μας. Θέλουμε στην ομάδα μας ανθρώπους ικανούς, κατηρτισμένους, ανιδιοτελείς, με όρεξη να προσφέρουν στον τόπο μας. Μόνο εάν προσπαθήσεις να αλλάξεις το σύστημα εκ των έσω θα καταφέρουμε να πάμε μπροστά.

Θέλω να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Δεν υποσχόμαστε το τέλειο. Υποσχόμαστε όμως συνέπεια, πολλή δουλειά, συνεργατικότητα και ρεαλισμό. Θα διοικήσουμε το νέο Δήμο με βάση την κοινή λογική, που φαίνεται να έχει εκλείψει από την πολιτική τον τελευταίο καιρό.

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ιστορικές προκλήσεις και δυσκολίες που για να αντιμετωπιστούν με επιτυχία, η τοπική κοινωνία οφείλει να λειτουργήσει ενωμένη, παρατάσσοντας στην πρώτη γραμμή το καλύτερο διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό της. Και αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε.

------
Γιάννη, καλή επιτυχία!
ekto1972