Διαγωγή κοσμιωτάτη!

Class of 2010

Ήσασταν όλοι υπέροχοι, ήσασταν όλοι καταπληκτικοί! Η "Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη" του 2010, θα μείνει στην ιστορία ως μια από τις καλύτερες που έγιναν ποτέ. Δεν ήταν μόνο ότι είχαμε τη χαρά να μας επισκεφτούν τα αδέλφια μας του 1970. Είχαμε επιπλέον την πολύ μεγάλη τιμή να φιλοξενήσουμε έναν από τους δασκάλους μας της εποχής εκείνης, τον ευγενέστατο γυμναστή μας, κύριο Λάγιο.

Δάσκαλε, σ' ευχαριστούμε πολύ! Η παρουσία σου κατάφερε και πάλι να μάς θυμήσει τι σημαίνει ευπρέπεια, ευγένεια και ήθος. Μας συγκίνησες πραγματικά. Συγχώρα μας τον ενικό -εσύ την Παρασκευή το βράδυ επέμενες να μας μιλάς στον πληθυντικό(!)- αλλά σε αισθανόμαστε δικό μας άνθρωπο, μέλος της ίδιας μας της οικογένειας. Να ΄σαι πάντα καλά, γερός και δυνατός, να χαίρεσαι τα παιδιά και τα εγγόνια σου και μακάρι να μας κάνεις τη μεγάλη τιμή να σε φιλοξενήσουμε και πάλι πολύ σύντομα.

Ευχαριστούμε επίσης τους Βασίλη Δημητρόπουλο, Γιώργο Κουνενή και Κώστα Παπαγιαννίδη που ξεπήδησαν από το διπλανό "ekto1970" και ήρθαν να τα π(ι)ούμε από κοντά και να θυμηθούμε τη γαλέρα που ταξιδέψαμε μαζί για 4 ολόκληρα χρόνια, σε εποχές δύσκολες, σε εποχές σκληρές (καμιά φορά στα όρια της παράνοιας, λόγω του τότε καθεστώτος). Αυτή η οικουμενική διάσκεψη της περασμένης Παρασκευής, θα είναι ασφαλώς η απαρχή μιας νέας σειράς "πανΕκτικών" δραστηριοτήτων που θα μπορούν να οργανωθούν από κοινού.

Ας δούμε λοιπόν μαζί το φίλμ της "Τελευταίας Παρασκευής του Σεπτέμβρη", του 2010. Αν σας ενδιαφέρει κάποια φωτογραφία, κάντε επάνω της ένα κλικ για πιο μεγάλη ανάλυση. Σας ευχόμαστε καλή διασκέδαση....

Φώτα

Μοτέρ

Πάμε

Όλα ξεκίνησαν όμορφα κι απλά, χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Η παρέα ταίριαξε αμέσως.

Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, όλοι παρακαλουθούσαν όλους με μεγάλη προσοχή. Ήμασταν "μια ωραία ατμόσφαιρα".

Μερικοί προσπάθησαν να αποφύγουν τον φακό.

Όταν ήρθε ο Δάσκαλος, πάρα πολλοί έπεσαν επάνω του.

Μοιραία η κουβέντα στράφηκε στην εποχή εκείνη. Θυμηθήκαμε πολλές όμορφες παλιές εικόνες.



Το φαγητό πέρασε για λίγο σε δεύτερη μοίρα.



Ξαφνικά έφτασαν και οι εκπρόσωποι της καλής κοινωνίας της Ville d' Argent.

Ένας γραβατωμένος τύπος άρχισε μιλάει για τις προσεχείς εθνοσωτήριες δημοτικές εκλογές. Η προσοχή του ακροατηρίου ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλη.

Μερικοί ήταν αποσβολωμένοι, μερικοί ήταν ευτυχισμένοι, μερικοί δεν έχαναν κουβέντα. 

Ξαφνικά πρoέκυψε ένα μικρό πρόβλημα.

Το τέλος όμως της ομιλίας ήταν φανταστικό.

Στη συνέχεια οι "μεγάλοι" του 1970, ανέλαβαν να νουθετήσουν τους "μικρούς" του 1972. Εδώ ένας εκπρόσωπος των "μεγάλων" εξηγεί στους "μικρούς" συνέδρους τι πραγματικά θα συμβεί ακόμη στην ελληνική οικονομία, αφήνοντάς τους άφωνους.

Άλλος εκπρόσωπος ανέλαβε να εξηγήσει στους νέους και άπειρους, τα κάπως πιο πεζά, αλλά αρκούντως απαραίτητα καθημερινά ζητήματα.



Το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης κουβέντας ήταν ασφαλώς τεράστιο. Ακόμα και τα παϊδάκια παρέμεναν αφάγωτα στην πιατέλα, περιμένοντας όμως στωικά τη μοίρα τους.

Στο συνέδριο υπήρχαν βέβαια και άλλες παράλληλες συζητήσεις...

...καθώς και σύνθετοι διάλογοι!



Μετά πέσαμε όλοι μαζί ξανά στο φαγητό εκτός από έναν.



Στο τέλος δεν έμεινε τίποτα.



Υπήρξαν και ξαφνικά happenings. Εδώ βλέπουμε την προσπάθεια των υπολοίπων να μιμηθούν την κουπ του μεσαίου συνέδρου.  "Close but no cigar, boys!"



Και τότε κάποιος είπε: " Τελειώνουμε; "



Κι έτσι σιγά-σιγά ετοιμαστήκαμε για την πατροπαράδοτη οικογενειακή φωτογραφία. Μερικοί μάλιστα ήθελαν να δείξουν μόνο την καλή πλευρά τους.



"Λοιπόν, έτοιμοι;"

"Ουπς"
"Τι έγινε ρε παιδιά;"
"Χασάπη, γράμματαααα"

"Καλά, άντε πάμε άλλη μία".

" Cheeeeeese!!!!!! "

Δεν μπορώ να πω. Η Ζεύξιδος είχε πάντα μια "έλξη".

"Πάμε να φύγουμε πριν κλειδώσουν την πόρτα και γυρίσουμε στο ...'72 "

"...και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε λευτεριά..."
Επιτέλους τελείωσε! Γεια σας!

Αυτή λοιπόν ήταν η φετινή "Τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη".  Θα τα ξαναπούμε ασφαλώς σε προσεχή έκτακτα συνέδρια αλλά προς το παρόν...

Να 'μαστε όλοι καλά και του χρόνου!

Τίτλοι Τέλους