Βραδιά στοχασμού

Η ομιλία του Δημήτρη Κωστελέτου (ΣΤ' Γυμνάσιο 1972) στον πολυχώρο πολιτισμού «Διέλευσις»  θα αναφερθεί σε μία ευφυΐα, που αντιλαμβάνεται τα «πράγματα» όχι αναγκαστικά ως αντίπαλα, στέκεται κυρίως στο μεταξύ τους χώρο, πάρα στα πιθανώς εμφαινόμενα αντιθετικά τους πρόσημα.  Μας φέρνει σε επαφή με έναν πιο ζωντανό κόσμο καθώς είμαστε εκεί, μαζί με το «όλο πράγμα», στο μέσο ενός στοχαστικού βιώματος, μιας στάσης που εμπεριέχει ένα είδος παρατηρητικότητας – αντίληψης χωρίς «συνθήκες», δηλαδή χωρίς σκοπιμότητα εξαγωγής ίδιων ωφελειών και συμπερασμάτων. 

Περιστρέφεται γύρω από τους παρακάτω άξονες:

1.       Μία καθοριστική άγνοια. Ο μύθος του Οιδίποδα.

2.       Μία σημαντική παρανόηση. «Αντικείμενο αυτό-καθοριζόμενο».

Ο μύθος του πλατωνικού σπηλαίου.

3.       Η επιλεκτική μνήμη.

4.       Τα συνήθη σχήματα σκέψης και δράσης.

5.       Το επισφαλές της ατομικής αντίληψης και της κουλτούρας.

6.       Ένα τρίτο γένος στην περιοχή του «μεταξύ».

7.       Αποδομώντας την αντίθεση

7.1          Διαλεκτική Μεταφυσική

7.2          Ένα – Πολλά

7.3          Χάος – Τάξη

7.4          Είναι – Γίγνεσθαι

7.5          Δημιουργία – Αμοιβαία αλληλεξάρτηση

7.6          Αίσθηση – Κοινός νους

7.7          Ερώτηση  - Απάντηση

7.8          Θεωρεία – Πράξη

7.9          Καθημερινό – Υπερκαθημερινό ή  Σύνηθες – Εξαιρετικό

7.10      Φυσιοκεντρισμός – Θεοκεντρισμός –  Ανθρωποκεντρισμός

7.11      Βάθος – Επιφάνεια ή Αρσενικό – Θηλυκό

7.12      Άνθρωπος – Κόσμος – Σώμα

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013, Ώρα 19:00

Είσοδος ελεύθερη

ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ για τον ομιλητή:

Ο Δημήτριος Π. Κωστελέτος είναι αρχιτέκτων μηχανικός του Ε.Μ.Π. Διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στο κέντρο της Αθήνας. Το γραφείο του έχει πραγματοποιήσει σειρά αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών έργων ποικίλων χρήσεων, που συνοδεύτηκαν από ανάλογες δημοσιεύσεις. Έχει κληθεί από διάφορους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς και εν συνεχεία οργανώσει σειρά διαλέξεων – ομιλιών σε θέματα σύγχρονης σκέψης, τέχνης και αρχιτεκτονικής. Επιχειρεί να αρθρώσει έναν ολικό στοχαστικό λόγο, που συνενώνει διαφορετικές περιοχές δημιουργίας όπως η

τέχνη, η επιστήμη, η ψυχική και η καθημερινή ζωή.

Οι εκτεταμένες επεξεργασίες του οι οποίες παρουσιάστηκαν στις ομιλίες του όπως:

1. «Η σημασία του ομοιογενούς χώρου-υποβάθρου μέσα από το έργο τέχνης» (Πολεμικό Μουσείο, 2002)

2. «Θέματα των μορφών» (Στοά του Βιβλίου, 22 Μαρτίου 2006)

3. «Η αντιληπτική διαδικασία - η περιοχή του ορίου» (Στοά του Βιβλίου, Απρίλιος 2007)

4. «Σύγχρονο άνοιγμα στον αστερισμό της σκέψης» (Στοά του Βιβλίου, Απρίλιος 2008)

5. «Έννοια και Λειτουργία του θραύσματος. Σχόλια με βάση την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη σύγχρονη σκέψη και την ψυχική ζωή» (Βιβλιοπωλείο Έναστρον, Μάρτιος 2010)

6. «Χάος εν-τάξει, αρχές δημιουργικής σύνθεσης» (Εναλλακτικός χώρος ΠΑΙΩΝΙΑ Οκτώβριος 2010)

7. «Άρωμα. Η σημασία του προ-γνωστικού» (19 Μαρτίου 2011 στο χώρο ΤΕΧΝΗ ΛΟΓΟΣ)

8. «5+2 Στοχασμοί για τη σκέψη» (Πολυχώρος πολιτισμού και τεχνών SHANTOM, 23 Οκτωβρίου 2011)

9. «Η παρούσα στιγμή στην Αρχιτεκτονική. Η ανάδυση της χρονικότητας στο αρχιτεκτονικό έργο» (Ομιλία στο Συμπόσιο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, 20-22 Ιανουαρίου 2012)

10. «Το μυστικό του μετέωρου και η αρχιτεκτονική» (Πολιτιστικός χώρος Ορίζοντας Γεγονότων, 11 Ιουνίου 2012)

11. «Το Θεμέλιο. Ο ομοιογενής χώρος στο έργο τέχνης. Πέρα από το υποκείμενο» (ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, 03-12-2012)

12. «Το αίτημα της Ολικής Θέασης» (Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός 23-05-2013)

και απευθύνθηκαν σε ευρύ κοινό, είναι ενδεικτικές και κομβικές στιγμές αυτής της προσπάθειας την τελευταία περίοδο.