Υπέροχος ο σκηνοθέτης,φανταστικός ο μοντέρ, αλλά αυτός ο φωτιστής ρε παιδιά πού ήτανε? Θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό το αποτέλεσμα με τη συμμετοχή του. Προτείνω να υποχρεωθεί στο επόμενο συνέδριο να παρίσταται σε κάθε ενσταντανέ με τον προβολέα στραμένο στο θέμα & να μη λουφάρει.
Μπράβο Σωτήρη. Η ταινία είναι τέλεια. Είναι μια ταινία για τον άνθρωπο, για τη μοναξιά του, για τα αδιέξοδα του, για το ρόλο της συγκυρίας και της απόφασης. Οικογενειακό δράμα-ακτινογραφία της νεοελληνικής πραγματικότητας, γραμμένο με πολιτικό θάρρος και σκηνοθετημένο με επιθετική δεξιοτεχνία, παθιασμένο αλληγορικό και στην αιχμή της πρωτοπορίας. Διαθέτει πλήθος κινηματογραφικών ιδεών και μερικές εξαίρετες ερμηνείες. Η εικόνα είναι πράγματι εντυπωσιακή! Ασυγκράτητες φωτοχυσίες, απερίσταλτες από μαύρα επίπεδα παντζουριών, που τα διαβρώνουν ακαταμάχητες μαρμαρυγές. "Αργόσυρτα πανοραμίκ" (που λέει και το Αθηνόραμα) μας περιδιαβαίνουν από πρόσωπο σε χέρι και από χέρι σε πόδι, όπου μαντεύουμε την ύπαρξη ζωών φτωχικών και παρακμιακών, που λάμπουν διά της απουσίας τους. Ρομαντισμός της εικόνας και ποιητικός ρεαλισμός της στιγμής. Αυθαίρετοι φωτισμοί στα πλακάκια, μουντάδα πάχνης του λιμανιού από (φαντάζομαι) βρώμικα νερά. Η κάμερα παίρνει την θέση του πρωταγωνιστή και κοιτάζει αφ υψηλού, ηδονοβλεπτικά, τα γεγονότα των άλλων, που ο ίδιος δεν ζει στην αρχή, αλλά μετά εκπληκτικά τολμάει και εισέρχεται. Σε άλλες σκηνές η κάμερα φέρνει γύρους γύρω από τους πρωταγωνιστές, μία και μοναδική κάμερα, αν είδα καλά, που τους περιτριγυρίζει και ιεροποιεί και τις τετριμμένες ακόμη στιγμές τους. Και κάποια επίμονα γκρο-πλαν στις σημαντικές στιγμές. Συμβάλλει στο μυστικιστικό κλίμα και η μουσική που σου τριβελίζει το μυαλό με την επανάληψή της.
Προσπαθώ να διασώσω κάτι από την εικαστική μαγεία που έχει μείνει ακόμη στο μυαλό μου.
Είναι πάντως μια ταινία μαγευτική όταν την αναπολείς, βασανιστική όταν την βλέπεις. Ισχύει κι εδώ αυτό που λέγαν κάποτε για τον Αγγελόπουλο ότι το πρόβλημα με τις ταινίες του είναι ότι "όσο χρόνο χρειάζεται ένας αντάρτης να κατέβει από ένα βουνό στην πραγματικότητα, άλλο τόσο θέλει και στην ταινία". Κρίμα που οι προτάσεις για Όσκαρ έχουν οριστικοποιηθεί.
Κώστα, προσπαθώ να του δώσω χρόνο να διορθώσει το ατόπημά του.
Αυτοί οι ektoγεροντότεροι αντί να μας δίνουν το σωστό παράδειγμα και να μας ενθαρρύνουν στη ζωή, προσπαθούν να μας καταρρακώσουν. Κακό πράγμα μέσα σε ένα σπίτι, η ζήλεια των μεγαλύτερων αδελφών για τα πιο μικρά. Εδώ όμως ούτε καν πρόκειται περί αυτού, αλλά για ένα τεράστιο χάσμα γενεών. Λέω να δώσουμε προς το παρόν τόπο στην οργή αλλά άμα συνεχιστεί δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουμε. Ίσως μιλήσουμε και με τους πιο μεγάλους του 1969, μπας και συνεφέρουν τους μεσαίους.
Τώρα που το λες Σωτήρη, θυμάμαι οτι αυτοί οι ektoγεροντότεροι όπως προσφυέστατα τους αποκαλείς, στεκόντουσαν πάντα εμπόδιο στην ολοκλήρωσή μας, ως μαθητών και ως ανθρώπων. Θέλαμε να πάμε στις τουαλέτες να καπνίσουμε, νάτοι εκεί, μπάστακες: "Φύγετε από δω ρε σπόρια". Πηγαίναμε να ξεδιπλώσουμε το ταλέντο μας στην αλάνα, δίπλα στις φυλακές, νάτοι πάλι εκεί: "Εξαφανιστείτε, τώρα παίζουν οι μεγάλοι". Στη παιδική χαρά, τα ίδια. Οι μπασκέτες μονίμως κατειλημμένες. Στα μπιλλιάρδα και τα ποδοσφαιράκια του Σωτήρη, ομοίως. Αναμονή με τις ώρες πότε θα ξελασκάρουνε. Ασε πιά, αν πλησίαζες κανένα κοριτσάκι που το βρίσκανε του γούστου τους...
Κώστα, πρέπει να γίνει ειδική ανάρτηση με όλα τα ντοκουμέντα που αναφέρεις για τους ektoγέροντες. Δεν θα αφήσουμε το θέμα να περάσει στο ντούκου. 40 χρόνια σιωπής είναι υπεραρκετά!
Βρε είστε τόσο φανατικά τυφλωμένοι εναντίον μας που δεν βλέπετε ότι σας προστατεύαμε; Για ρωτήστε κανένα γιατρό πόσα χρόνια σας εξοικονομήσαμε που δεν σας αφήναμε να καπνίσετε, που δε σας αφήναμε να τρέχετε στις αλάνες, να ιδρώσετε και να κρυολογήσετε (εδώ έχουμε διπλό κέρδος οικονομία από τον περιορισμό της φθοράς του ρουχισμού και υγεία). Όσο για τα κοριτσάκια, είδαμε που καταντήσατε μόλις ξεφύγατε από τη σοφή επίβλεψή μας. Σχεδόν ΟΛΟΙ παντρευτήκατε!!! Αλήθεια τώρα και με το χέρι στην καρδιά, δε μετανοιώνετε που όταν φτάσατε στο μεγάλο ΝΑΙ δεν είχατε δίπλα σας εμάς για να σας αποτρέψουμε-σώσουμε; Αν μπορείτε απαντήστε ειλικρινά!!!!
Το blog μας δεν είναι μπακουροblog όπως κάποιων άλλων. Το επισκέπτονται οι γυναίκες μας και δεν θα φέρετε τα πιτσιρίκια του 1972 και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό σε δύσκολη θέση, με το έτσι θέλω. Μια ζωή τα ίδια κάνετε.
Δεν σκέφτηκα ότι το διαβάζουν και οι γυναίκες σας. Κατανοώ τη θέση σας. Κυρίες μου, οι άνδρες σας είναι υποδείγματα. Εμείς του 1970 τους έχουμε φωτεινά παραδείγματα!!
19 σχόλια:
Και του χρόνου φίλε άντε να μας δώσεις ένα ρολάκι μικρό.
Συγχαρητήρια! Θυμήθηκα ξανά, εκείνη την αξέχαστη βραδιά.
Υπέροχος ο σκηνοθέτης,φανταστικός ο μοντέρ, αλλά αυτός ο φωτιστής ρε παιδιά πού ήτανε? Θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό το αποτέλεσμα με τη συμμετοχή του. Προτείνω να υποχρεωθεί στο επόμενο συνέδριο να παρίσταται σε κάθε ενσταντανέ με τον προβολέα στραμένο στο θέμα & να μη λουφάρει.
Εννοείς ότι απομακρύνθηκε το Oscar καλύτερης ξένης ταινίας;
Σωτήρη
Όπως πάντα άψογος!!!!
Υπάρχει και σε blu-ray;;;
Θα βγει σε 2-3 χρόνια, όταν τελειώσει από τις αίθουσες.
Μπράβο Σωτήρη.
Η ταινία είναι τέλεια. Είναι μια ταινία για τον άνθρωπο, για τη μοναξιά του, για τα αδιέξοδα του, για το ρόλο της συγκυρίας και της απόφασης.
Οικογενειακό δράμα-ακτινογραφία της νεοελληνικής πραγματικότητας, γραμμένο με πολιτικό θάρρος και σκηνοθετημένο με επιθετική δεξιοτεχνία, παθιασμένο αλληγορικό και στην αιχμή της πρωτοπορίας. Διαθέτει πλήθος κινηματογραφικών ιδεών και μερικές εξαίρετες ερμηνείες.
Η εικόνα είναι πράγματι εντυπωσιακή! Ασυγκράτητες φωτοχυσίες, απερίσταλτες από μαύρα επίπεδα παντζουριών, που τα διαβρώνουν ακαταμάχητες μαρμαρυγές. "Αργόσυρτα πανοραμίκ" (που λέει και το Αθηνόραμα) μας περιδιαβαίνουν από πρόσωπο σε χέρι και από χέρι σε πόδι, όπου μαντεύουμε την ύπαρξη ζωών φτωχικών και παρακμιακών, που λάμπουν διά της απουσίας τους. Ρομαντισμός της εικόνας και ποιητικός ρεαλισμός της στιγμής. Αυθαίρετοι φωτισμοί στα πλακάκια, μουντάδα πάχνης του λιμανιού από (φαντάζομαι) βρώμικα νερά. Η κάμερα παίρνει την θέση του πρωταγωνιστή και κοιτάζει αφ υψηλού, ηδονοβλεπτικά, τα γεγονότα των άλλων, που ο ίδιος δεν ζει στην αρχή, αλλά μετά εκπληκτικά τολμάει και εισέρχεται. Σε άλλες σκηνές η κάμερα φέρνει γύρους γύρω από τους πρωταγωνιστές, μία και μοναδική κάμερα, αν είδα καλά, που τους περιτριγυρίζει και ιεροποιεί και τις τετριμμένες ακόμη στιγμές τους. Και κάποια επίμονα γκρο-πλαν στις σημαντικές στιγμές. Συμβάλλει στο μυστικιστικό κλίμα και η μουσική που σου τριβελίζει το μυαλό με την επανάληψή της.
Προσπαθώ να διασώσω κάτι από την εικαστική μαγεία που έχει μείνει ακόμη στο μυαλό μου.
Είναι πάντως μια ταινία μαγευτική όταν την αναπολείς, βασανιστική όταν την βλέπεις. Ισχύει κι εδώ αυτό που λέγαν κάποτε για τον Αγγελόπουλο ότι το πρόβλημα με τις ταινίες του είναι ότι "όσο χρόνο χρειάζεται ένας αντάρτης να κατέβει από ένα βουνό στην πραγματικότητα, άλλο τόσο θέλει και στην ταινία".
Κρίμα που οι προτάσεις για Όσκαρ έχουν οριστικοποιηθεί.
Κύριε ΓΚ, διαπιστώνουμε ρινίσματα ειρωνείας ή είναι η εντύπωσή μας?
(Μην περιμένετε βέβαια κεντρικό ρόλο σε επόμενη παραγωγή μας. Δείτε και την ανακοίνωση της ΕΕΣΕ, στο ekto1970).
Τι ρινίσματα; Εδώ μιλάμε για ποταμούς!!!
Κώστα, προσπαθώ να του δώσω χρόνο να διορθώσει το ατόπημά του.
Αυτοί οι ektoγεροντότεροι αντί να μας δίνουν το σωστό παράδειγμα και να μας ενθαρρύνουν στη ζωή, προσπαθούν να μας καταρρακώσουν. Κακό πράγμα μέσα σε ένα σπίτι, η ζήλεια των μεγαλύτερων αδελφών για τα πιο μικρά. Εδώ όμως ούτε καν πρόκειται περί αυτού, αλλά για ένα τεράστιο χάσμα γενεών. Λέω να δώσουμε προς το παρόν τόπο στην οργή αλλά άμα συνεχιστεί δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουμε. Ίσως μιλήσουμε και με τους πιο μεγάλους του 1969, μπας και συνεφέρουν τους μεσαίους.
Προφανώς δεν αντέχετε την κριτική!!
Ψυχραιμία.
Όσο γι αυτά που μας καταμαρτυράτε, μας αρέσουν οι παρατηρήσεις, βελτιωνόμαστε!!
Τώρα που το λες Σωτήρη, θυμάμαι οτι αυτοί οι ektoγεροντότεροι όπως προσφυέστατα τους αποκαλείς, στεκόντουσαν πάντα εμπόδιο στην ολοκλήρωσή μας, ως μαθητών και ως ανθρώπων. Θέλαμε να πάμε στις τουαλέτες να καπνίσουμε, νάτοι εκεί, μπάστακες: "Φύγετε από δω ρε σπόρια". Πηγαίναμε να ξεδιπλώσουμε το ταλέντο μας στην αλάνα, δίπλα στις φυλακές, νάτοι πάλι εκεί: "Εξαφανιστείτε, τώρα παίζουν οι μεγάλοι". Στη παιδική χαρά, τα ίδια. Οι μπασκέτες μονίμως κατειλημμένες. Στα μπιλλιάρδα και τα ποδοσφαιράκια του Σωτήρη, ομοίως. Αναμονή με τις ώρες πότε θα ξελασκάρουνε. Ασε πιά, αν πλησίαζες κανένα κοριτσάκι που το βρίσκανε του γούστου τους...
Κώστα, πρέπει να γίνει ειδική ανάρτηση με όλα τα ντοκουμέντα που αναφέρεις για τους ektoγέροντες. Δεν θα αφήσουμε το θέμα να περάσει στο ντούκου. 40 χρόνια σιωπής είναι υπεραρκετά!
Βρε είστε τόσο φανατικά τυφλωμένοι εναντίον μας που δεν βλέπετε ότι σας προστατεύαμε;
Για ρωτήστε κανένα γιατρό πόσα χρόνια σας εξοικονομήσαμε που δεν σας αφήναμε να καπνίσετε, που δε σας αφήναμε να τρέχετε στις αλάνες, να ιδρώσετε και να κρυολογήσετε (εδώ έχουμε διπλό κέρδος οικονομία από τον περιορισμό της φθοράς του ρουχισμού και υγεία).
Όσο για τα κοριτσάκια, είδαμε που καταντήσατε μόλις ξεφύγατε από τη σοφή επίβλεψή μας. Σχεδόν ΟΛΟΙ παντρευτήκατε!!!
Αλήθεια τώρα και με το χέρι στην καρδιά, δε μετανοιώνετε που όταν φτάσατε στο μεγάλο ΝΑΙ δεν είχατε δίπλα σας εμάς για να σας αποτρέψουμε-σώσουμε;
Αν μπορείτε απαντήστε ειλικρινά!!!!
Κώστα, μην απαντάς. Είναι ερώτηση παγίδα!
Σωτήρη
και μόνον το σχόλιό σου αποδεικνύει την μεγαλειώδη αλήθεια των λεγομένων μου!
Το blog μας δεν είναι μπακουροblog όπως κάποιων άλλων. Το επισκέπτονται οι γυναίκες μας και δεν θα φέρετε τα πιτσιρίκια του 1972 και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό σε δύσκολη θέση, με το έτσι θέλω. Μια ζωή τα ίδια κάνετε.
Δεν σκέφτηκα ότι το διαβάζουν και οι γυναίκες σας. Κατανοώ τη θέση σας.
Κυρίες μου, οι άνδρες σας είναι υποδείγματα. Εμείς του 1970 τους έχουμε φωτεινά παραδείγματα!!
Δημοσίευση σχολίου