23.3.11

Μενέλαος Κόκκοβας και Σια

του Κώστα Κορωναίου
(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)


Μέγας «φροντιστής» ο Μένιος! Εκεί, στο διόροφο της Λεωφ. Βουλιαγμένης, έδινε καθημερινά τις «παραστάσεις» του. Ξεκίναγε το μάθημα πάντοτε με καλαμπούρια και ανέκδοτα. Για όλους μας είχε κάτι να πει κι όλοι είμαστε στόχος των σκωπτικών του σχολίων. Ίσως λίγο παραπάνω ο Στράτος ο Λαγανάς κι ο Βαγγέλης ο Χήνης. Ολίγον αθυρόστομος, έφτιαχνε ατμόσφαιρα κι ύστερα έπαιρνε στο χέρι την κιμωλία. Ο πιο άσχετος να ήσουν στα μαθηματικά, ο Μένιος σ’ έκανε «καθηγητή».

Μέχρι και το «θεώρημα του Μπλοφάρ» μας είχε διδάξει, να το χρησιμοποιούμε απέναντι στην Μπούρα. Ο Μένιος έλεγε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι η Μπούρα δεν ήξερε Μαθηματικά (σε αντίθεση με τον Κορώνη, τον οποίο παραδεχότανε). Μας εξηγούσε λοιπόν, πως αν καμιά φορά, στον Πίνακα, κολλούσαμε σε κάποια άσκηση και δεν ξέραμε πως να προχωρήσουμε παρακάτω, θα βγαίναμε από την δύσκολη θέση, χρησιμοποιώντας το «θεώρημα του Μπλοφάρ», λέγοντας δηλαδή «... και σύμφωνα με το θεώρημα του μπλοφάρ, το αβ ισούται με το γδ, άρα και γδ ισούται με το κλ, όπερ έδει δείξαι». Η Μπούρα, θα παραξενευόταν βέβαια που θα άκουγε για το «θεώρημα του μπλοφάρ», αλλά δεν θα έλεγε τίποτα, από φόβο μήπως πράγματι υπάρχει τέτοιο θεώρημα κι αυτή φανεί ότι είχε άγνοια!!! Στην πράξη, κανείς μας δεν τόλμησε ποτέ να δοκιμάσει την μπλόφα του Μένιου.

Κάποτε, απογοητευμένος ο Μένιος από τις πενιχρές επιδόσεις μας στα μαθηματικά, είχε πει το αμίμητο: «θα βάλω στα ντουλάπια, πάνω από τον Πίνακα, (είχε κάτι ντουλάπια εντοιχισμένα εκεί) ένα μηχανικό χέρι, μ’ ένα γάντι του μποξ, μόλις κάποιος λέει καμιά μαλακία, παφ... θα πετάγεται το χέρι και θα του ρίχνει μια, να τον συνεφέρνει...».

Τα μαθηματικά με τον Μένιο αποκτούσαν ενδιαφέρον. Ηταν γλαφυρός δάσκαλος, δεν σε άφηνε να «ξεφύγεις». Μανιώδης καπνιστής ο ίδιος, στο διάλειμμα δεν παρέλειπε να κεράσει και κανένα τσιγαράκι, όσους είχαν ξεμείνει. Τα ποσοστά επιτυχίας του στις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς αλλά και στις Πανελλήνιες, ήταν από τα καλύτερα.

Καλό ταξίδι δάσκαλε. Θα σε θυμόμαστε.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Polu kalo to sxolio sou Kosta,
Pragmati tha mas meinei axehastos o Menios.
Alitheia, pou vriskete o Vagelis o Xinis?
Xereis tipota?
Filika
Themis P.

Κ.Κor. είπε...

Γειά σου Θέμη.
Και τον Βαγγέλη τον Χήνη ψάχνω και τον Τάσο τον Κωσταρά ψάχνω. Ακόμα τίποτα. Συνεχίζω...

Sot Rods είπε...

Για τον Κόκκοβα (τελικά με ένα ή με δυο "κ"; Νομίζω 2) έχουν βάλει μια ωραία ανάρτηση και τα παιδιά του 1969, αν δεν την έχετε δει:

http://ekto1969.blogspot.com/2011/03/blog-post_30.html

Ανώνυμος είπε...

Geia sou Kosta,
Prin kapoia xronia eixa akousei oti O Kostaras zei kai douleuei se mia Trapeza stin Xalkida ?? Tipote allo.
Gia ton Vaggo omos exo xasei ta ixni tou. Thymamai to patriko tou stin Agia Marina kai isos se epomeni episkepsi mou stin Ellada na pao apo ekei na do an vro kammia akri! Tha sou po..

Λαλαγιάννης Αλέκος(ippias@otenet.gr) είπε...

Τι να πρωτοθυμηθούμε απο αυτόν τον φοβερό δάσκαλο.Το κέφι για δουλειά, τισ νέες ελληνικές λέξεις που εφτιαχνε στο αμμώνι του ηφαιστιακού του μυαλού,την βαθειά του αγάπη για καθέναν ξεχωριστά.Με συνεπήρε με το πρώτο μάθημά του.Έφευγα απο κάτω Πατήσια με δύο συγκοινωνίες για να ερθω στο Μετς και άντε μετά τις δέκα το βράδι πάλι πίσω.Με σημάδεψε και του είμαι ευγνώμων.

Class of 72 είπε...

Φίλε Αλέκο, χαράς το κουράγιο σου. Δυο συγκοινωνίες για ένα παιδί δεν είναι και μικρό πράγμα. Όχι μόνο τότε, ακόμη και σήμερα.

/σρ

Kostas είπε...

Αναρωτιέμαι κι εγώ πού να βρίσκεται ο Βαγγέλης ο Χήνης. Βασισμένος σε φωτό από άλλο post μάλλον λέμε για τον ίδιο.

Υπήρξα μαθητής αυτού του παθιασμένου μαθηματικού και απίστευτου δασκάλου την τριετία 1994-1997 και αναρωτιέμαι πού να βρίσκεται.