(Γυμνάσιο Καλλιθέας 1969)
Ο κοινωνικός εμφύλιος
τα πάντα έχουν ανατραπεί
η γενιά μας δεν γνώρισε πολεμικές συρράξεις παρά μόνο μετεμφυλιακές συμπεριφορές κυρίως από τη δεξιά
αργότερα ήλθε η χούντα
από την μεταπολίτευση και μετά η Ελλάδα και οι Έλληνες θέλησαν να ρεφάρουν ότι είχαν χάσει όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης
σε πολιτικό επίπεδο να μπουν στο κλαμπ των ευρωπαίων
σε οικονομικό επίπεδο να πλησιάσουν σε ευμάρεια τον ευρωπαίο
σε κοινωνικό επίπεδο να αποκτήσουν όλοι βίλες και κότερα και να ξεχωρίσουν
και έτσι φτάσαμε στο 2009 που η φούσκα της καλοπέρασης χωρίς αντίκρισμα έσκασε.
Σαθρό το πολιτικό σύστημα
στρατιές οι δημόσιοι λειτουργοί
τέρας το κράτος
στρατιές οι άνεργοι
μισθοί και συντάξεις πείνας
σκάνδαλα για παράνομο πλουτισμό δημοσίων λειτουργών
η χώρα κατάντησε σε χώρα της μίζας και της ρεμούλας
κανένας έλεγχος, καμία τιμωρία
οι 3 εξουσίες διαγκωνίζονται στο ραχάτι
οι πάντες ασχολούνται με τον δικό τους μικρόκοσμο του βολέματος και της ρεμούλας.
Έτσι φτάσαμε στον άτυπο εμφύλιο
οι μισοί τα’ χουν βάλει με τους άλλους μισούς
αυτοί που πρώτοι έχασαν δουλειές και μισθούς
αυτοί που έχασαν τις μισές συντάξεις τους
αυτοί που ήταν οι μόνοι που φορολογούντο γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς
αυτοί και πολλοί άλλοι εξανέστησαν
απέναντι τους είναι όλοι οι βολεμένοι από παλιά
δεν εξετάζεται το πως και το γιατί είναι βολεμένοι
είναι απλά βολεμένοι ενώ οι ίδιοι όχι.
Το θέμα πρέπει να απασχολήσει τους κοινωνιολόγους
η κατάσταση είναι εκρηκτική.
Σκίτσα: Γιάννη Γαϊτη (1923-1984), «Ανθρωπάκια»
3 σχόλια:
Ας μου επιτρέψεις να κάνω μιά παρατήρηση και θα ήθελα με εξαιρετικό ενδιαφέρον να δω και μιά θέση. Οι πολιτικές και κοινωνικές και επαγγελματικές και πνευματικές κλπ. κλπ. ομάδες πιά είναι η συμβολή τους στη διαμόρφωση του άτυπου εμφύλιου που πράγματι υπάρχει. Ποιές είναι οι πρακτικές εκτόνωσης του φαινομένου,και που θα οδηγήσει η μηδενιστική κουλτούρα που καλλιεργείται με κάθε τρόπο..
Αυτή γιατρέ μου δεν είναι παρατήρηση. Είναι η απαρχή νέας διατριβής. Τροφή για πολλή σκέψη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τόσο η ανάρτηση, καθώς επίσης και το πρώτο σχόλιο (ορθά χαρακτηρίζεται απαρχή διατριβής).
Δύο παρατηρήσεις, μία ερώτηση και μία προτροπή, με την πρόθεση (απειλή) να επανέλθω.
α. Πολύ ορθή η περιγραφή, όμως πως εξηγείται το γεγονός ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται, αποκλειστικά στην Ελλάδα, αλλά εμφανίζεται και σε σειρά χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας; για να περιορισθώ στο χώρο της Ευρώπης.
β. Σε καμία περίπτωση οι επιμέρους κοινωνικές ομάδες δεν πρέπει να πέφτουν στην παγίδα να στρέφονται κάθε μία κατά των υπολοίπων.
Είναι αποπροσανατολισμός στον οποίο έντεχνα μας οδηγούν αυτοί που θέλουν να συσκοτίσουν τα πραγματικά αίτια.
Ταύτα και μένω.
Δημοσίευση σχολίου