26.5.12

"Europas Schande"




Ein Gedicht von
Günter Grass





Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.

Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.

Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Dir Redensart war.

Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.

Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.

Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.

Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.

Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.

Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.

Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.

Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.

Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.


24.5.12

Ήταν κάποτε...

Ήταν κάποτε μια πόλη και μια γειτονιά. Μετά μπήκαν στην πόλη οι εμπνευστές της αντιπαροχής και φύτεψαν τσιμέντα. Σκέπασαν τα ποτάμια της –μοναδική περίπτωση παγκοσμίως- και έφτιαξαν τις αναγκαστικές νέες λεωφόρους που χρειαζόταν το σχέδιο(;) εσωτερικής μετανάστευσης του έθνους. Έτσι, χωρίς κόπο, με την καταστροφή των φυσικών αεραγωγών της, η μικρή πόλη φκιασιδωνόταν και νόμιζε ότι γινόταν σπουδαία Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Τόσο πολύ που το διαφήμιζε κιόλας, κάνοντας εγκαίνια(!) για ένα δρόμο που ασφαλτόστρωσε ή για ένα τουριστικό τερατούργημα απέναντι από την Ακρόπολη, δίπλα στον Αϊ Δημήτρη το Λουμπαρδιάρη και τα ιερά πλακόστρωτα του Πικιώνη. Από εκεί που περνούσαμε κι εμείς τόσο συχνά πηγαίνοντας «εκδρομή» στου Φιλοπάππου... 

21.5.12

K.Κ.E.

Έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι αδυνατούμε να παρακολουθούμε τις γιορτές, αλλά όταν είναι Κ.Κ.Ε. (Κωνσταντίνου και Ελένης) πώς να μη σηκώσεις ένα τηλέφωνο για να ευχηθείς ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στους Κωστήδες μας 

Γιανούκο 
Δανιά 
Ηλιοπύρη 
Κορωναίο 
Λάγιο 
Σακελλίου 
Σολωμό 
Στεφόπουλο 
Χάγιο 
Χριστόπουλο 

Επίσης σε όλα τα παιδιά του Έκτου και του Δωδέκατου που γιορτάζουν σήμερα και ιδιαίτερα στους Καλόσακα, Μούτσιο, Σφέτσο και Magnus Dino της Τάξης του 1970, αλλά και στη Λίλιαν Τζαβάρα (ΙΒ' Θηλέων 1974) και την Ελένη Γεωργακοπούλου (ΙΒ' Θηλέων 1976). Επίσης στην καλύτερη οδοντίατρο Νέας Σμύρνης και περιχώρων, τη Λένα Ηπιώτου.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους σας! 

 ekto1972

17.5.12

Εκτοπρωτάκια

του Γαβριήλ Γαβριηλίδη
(ΣΤ' Γυμνάσιο 1974)





Σούρουπο αρχές Δεκέμβρη του '68. Μετά το εξουθενωτικό πεντάωρο κουρνιάσαμε λιγάκι με το Βάγγο και τον Τάκη στο υπόστεγο πριν σκορπίσουμε για τα σπίτια μας. Έκανε ψυχρούλα. Με τη σάκα υπομάλης και τα χέρια στις τσέπες κάναμε πως αγνοούμε το κρύο μπρος στη κρυάδα που μας επεφύλασσε το βράδυ. Δυο μήνες πρωτάκια δεν είχαμε καλά καλά προσαρμοστεί στις συνθήκες του Γυμνασίου κι έπρεπε ν' αντιμετωπίσουμε μια νέα δοκιμασία που θα μας συντρόφευε με την ίδια εκνευριστική συχνότητα σ' όλη την υπόλοιπη μαθητική μας καριέρα. «Βαθμοί Α' Διμήνου» το 'λεγαν οι μεγαλύτεροι που μας είχαν προετοιμάσει για το αναπόφευκτο ζόρι, για το οποίο έδειχναν απέραντο σεβασμό ακόμη κι οι ίδιοι. Λες και δεν έφταναν η γνωριμία με τη νέα αίθουσα, η συνεχείς αλλαγές καθηγητών, τα τελετουργικά της πρωινής προσευχής και της βραδινής υποστολής σημαίας, η πλήρης υποταγή στα βίτσια των παλιών, το κούρεμα, οι αποβολές και τόσα άλλα, προστέθηκε τώρα τούτο 'δω που οι περιγραφές των βετεράνων το τοποθετούσαν κάπου ανάμεσα σε βιβλική καταστροφή και Δευτέρα Παρουσία!

15.5.12

Απόψε πάμε Σχολείο


Η ανάρτηση είναι στο blog των σημερινών παιδιών του Έκτου, το Κυνόσαργες (κλικ). Τι ωραία ιδέα! Εκτός από την ποιητική βραδιά,  θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πάλι το Σχολείο μας και την αίθουσα εκδηλώσεων. Εκεί που το '71 γράψαμε την πιο ένδοξη σελίδα στην ιστορία του νεοελληνικού σχολικού θεάτρου...

12.5.12

Θὰ σᾶς περιμένω

Θὰ σᾶς περιμένω μέχρι τὰ φοβερὰ μεσάνυχτα ἀδιάφορος- 
Δὲν ἔχω πιὰ τί ἄλλο νὰ πιστοποιήσω. 
Οἱ φύλακες κακεντρεχεῖς παραμονεύουν τὸ τέλος μου 
ἀνάμεσα σὲ θρυμματισμένα πουκάμισα καὶ λεγεῶνες. 
Θὰ περιμένω τὴ νύχτα σας ἀδιάφορος 
χαμογελώντας μὲ ψυχρότητα γιὰ τὶς ἔνδοξες μέρες. 

Πίσω ἀπὸ τὸ χάρτινο κῆπο σας 
πίσω ἀπὸ τὸ χάρτινο πρόσωπό σας 
ἐγὼ θὰ ξαφνιάζω τὰ πλήθη 
ὁ ἄνεμος δικός μου 
μάταιοι θόρυβοι καὶ τυμπανοκρουσίες ἐπίσημες 
μάταιοι λόγοι. 

Μὴν ἀμελήσετε. 
Πάρτε μαζί σας νερό. 
Τὸ μέλλον μας θὰ ἔχει πολὺ ξηρασία. 

 Μιχάλης Κατσαρὸς (1919-1998) 

10.5.12

To ekto1972 πάει Θέατρο

Η Τέχνη θέλει στήριξη και όταν αυτοί που τη υπηρετούν είναι νέοι και ερασιτέχνες, η παρουσία μας τους δίνει ακόμα πιο πολλά εφόδια για το μέλλον τους. Όλοι μας απο 23-30 του Μάη, στο θέατρο OLVIO, Φαλαισίας 7, στο Γκάζι. Έναρξη 20:30. Συμμετέχουν παιδιά συμμαθητών μας του Έκτου!

9.5.12

Η Τέχνη της Χαρακτικής στη Βόρεια Ελλάδα


Την Τρίτη 8 Μαΐου η γκαλερί Artis Causa της Θεσσαλονίκης εγκαινίασε σε συνεργασία με την ακαδημαϊκή μονάδα του Εργαστηρίου Χαρακτικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της παρουσίασης “Η Τέχνη της Χαρακτικής στην Βόρεια Ελλάδα” μια πρώτη ενότητα, έκθεση έργων των σπουδαστών-τριών: Μιχάλης Βαφόπουλος, Γρηγόρης Γαλανόπουλος, Αλέξανδρος Δημητριάδης, Ελένη Ζέππου, Αγγελική Καραγιάννη, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Αναστασία Κότσαλα, Στεφανία Μητράκη, Δημοσθένης Μπογιατζής, Ελένη Νικολακοπούλου, Αλέξης Παππάς, Ισιδώρα Παπαδούλη, Ιωάννα Παπαδημητρίου, Κώστας Σπανόπουλος, Ελένη Τσίρη, Simon Thamiry, Αντώνης Χατζητρακόσας και των διδασκόντων καθηγητών, Μανόλη Γιανναδάκη (ΣΤ' Γυμνάσιο 1972), Ξενή Σαχίνη και Ουρανίας Φραγκουλίδου. 

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει ένα σύνολο μελετών, προτάσεων των δημιουργιών τους, μαυρόασπρα ή χρωματικά χαρακτικά με τεχνικές της ανάγλυφης φόρμας χάραξης (ξυλογραφία, χάραξη λινόλεο ή άλλες πλάκες) της βαθιάς χάραξης πάνω σε μεταλλικές πλάκες τσίγκου-χαλκού (οξυγραφίες με όλες τις τεχνικές), επίσης μικτές τεχνικές, αλλά και λινογκραβούρες, κολλαγραφίες, λιθογραφίες και έργα διαμορφωμένα μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία (ηλεκτρονικό υπολογιστή) με ηλεκτρονικές εκτυπώσεις. 

5.5.12

Το ekto1972 τολμά «πρόβλεψη» για την Κυριακή

Πηγή: yannis-ioannou.com
Παίρνουμε θέση! Σε διαδικτυακή συζήτηση που ξεκίνησε μέσω Email, φίλοι ektoσυνμπλογκίτες μας ζητούν τη γνώμη μας για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και ει δυνατόν να προβλέψουμε το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής. 

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και με δεδομένο ότι ο εκλογικός νόμος απαγορεύει λίγο πριν από την κάλπη τη δημοσίευση των γκάλοπ, το ekto1972 αποφάσισε να φωτίσει επαρκώς το πολυπληθές ektoκοινό του με το τι συμβαίνει αυτές τις ώρες στα πολιτικά στρατόπεδα και να ρισκάρει αρκούντως προβλέποντας ότι την Κυριακή το βράδυ η σειρά των νικητών θα έχει ως εξής: 

4.5.12

Το σχόλιο της Παρασκευής

«…Ποιος είναι άξιος 
στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψει 
και καβαλάρης στ’ άλογο 
να πάει να το κλαδέψει;»

Δημοτικό Τραγούδι




------
Καλή επιτυχία στο συμμαθητή μας Γιώργο Μπράμο (ΣΤ' Γυμνάσιο 1970), υποψήφιο στην Α' Αθήνας με τη Δημοκρατική Αριστερά. Αν υπάρχουν κι άλλοι, καλή επιτυχία σε όσα αδέλφια του Έκτου ή του Δωδέκατου είναι υποψήφιοι/ες. Καλή επιτυχία στην πατρίδα…

ekto1972

2.5.12

Ο Ύμνος του Έκτου!





Αγαπητό Έκτο,



Πέρασα απ' τα θρανία σου την περίοδο 1968-1974. Έχω κάτι χρόνια τώρα που παίζω με την ιδέα να γράψω κάποιες αναμνήσεις μου για σένα και μαθαίνοντας τυχαία για τούτο δω το blog δράττομαι της ευκαιρίας. Από μια πρώτη ματιά που έριξα διέκρινα ένα χώρο που διέπεται από πολύ μεράκι, άφθονο συναίσθημα και μπόλικο ταλέντο και σκέφτομαι να βάλω κι εγώ μια ψηφίδα υποστήριξης στ' όμορφο οικοδόμημά που έχτισαν οι πρώην μαθητές σου για σένα. Το θεωρώ μάλιστα υποχρέωσή μου, κάτι σαν έναν ελάχιστο φόρο τιμής στην ανιδιοτελή σου προσπάθεια ν' ασχοληθείς με την παιδεία μου. Κάνω λοιπόν αρχή μ' έναν ύμνο που γράφτηκε αποκλειστικά για την αφεντιά σου:


 Ύμνος ΣΤ' Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών 

Στίχοι: άγνωστος 
Μουσική: στη μελωδία του «Ρουλαλά» 

Πίσω από τις φυλακές υπάρχει ένα σχολείο 
το Έκτο το Γυμνάσιο σωστό τρελοκομείο. 

Έχουμε μια φιλόλογο που απ’ την πολλή σοφία 
το δόλιο το συντακτικό το κάνει γεωμετρία. 

Έχουμε κι ένα φυσικό τον νέο Τορρικέλλι 
που παίρνει θειϊκό οξύ και βγάζει κοκκινέλι. 

Έχουμ’ ένα θρησκευτικό που απ’ την πολλή σοφία 
τα δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει δεκατρία. 

Όποιος δεν έχει βάσανα και θέλει ν’ αποχτήσει 
στο Έκτο το Γυμνάσιο ας έρθει να φοιτήσει. 


Πρόκειται για μια εκδοχή που πρωτάκουσα απ' τον αείμνηστο παλιό συμμαθητή μου Δημήτρη "Μίμη" Δημητρόπουλο, κοινώς "Μπεκενμπάουερ" ή "ξιφομάχο", με τον οποίο μοιράστηκα κάποια περίοδο το θρανίο. (Δυστυχώς, απ' ότι διάβασα, φρόντισε να την "κάνει" νωρίς, προαισθανόμενος προφανώς τι έχω να του σούρω... κι έτσι δεν μπορούμε να υπολογίζουμε στην βοήθειά του για τυχόν διορθώσεις/συμπληρώσεις.) Του τον αφιερώνω εκ βάθους καρδίας με μια θερμή παράκληση στους εναπομείναντες ν' αναλάβουν το δύσκολο έργο της επανέκδοσης. 

Φιλικά 

Γαβριήλ Γαβριηλίδης (1974) 

ΥΓ. Βέβαια το blog φέρει τον τίτλο Class of 1972. Ας με συγχωρήσουν οι μεγαλύτεροι για την μικρή παρατυπία μου, αλλά το βρίσκω περιττό να προσθέσω ακόμη ένα ιστολόγιο στα υπάρχοντα.


------
Καλωσορίζουμε το «μικρό» συμμαθητή μας Γαβριήλ Γαβριηλίδη και του ευχόμαστε καλή διαμονή. Με μεγάλη μας χαρά να φιλοξενήσουμε κι άλλους «άστεγους» συμμαθητές μας. Θυμηθείτε ότι το ektoapofoitoi είναι στη διάθεση όλων και ότι θα πρέπει σιγά-σιγά να συμπληρώσουμε την Επετηρίδα του Έκτου

 ekto1972

Επιφανής μαρτυρία

Κι αν ακόμα δεν ήξερα (αν 
μου ήταν αόρατος) 
Θα μου έφτανε μόνον 
ένα λουλούδι 
να μαντέψω ότι κάποιος 
ήλιος υπάρχει 
ψηλά στο στερέωμα. 


Νικηφόρος Βρεττάκος
(Η φιλοσοφία των λουλουδιών)

1.5.12

Μάης

Σικάγο, Μάης 1886

Θεσσαλονίκη, Μάης 1936

Καισαριανή, Μάης 1944

Σικελία, Μάης 1947

Θεσσαλονίκη, Μάης 1963

Παρίσι, Μάης 1968

Σιάτλ, Μάης 1970

Αθήνα-Λ.Βουλιαγμένης, Μάης 1976

Κωνσταντινούπολη, Μάης 1977

Λος Άντζελες, Μάης 2007