27.6.10

«...και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους, τ' Αη-Γιάννη θα 'τανε θαρρώ...»

του Κώστα Κορωναίου
(ΣΤ' Γυμνάσιο 1972)






Παραμονή του Αη Γιάννη του Κλήδονα, 23 Ιουνίου. Το έθιμο το τηρούσαμε πάντα. Κάθε χρόνο, ανελιπώς. Ανάβαμε φωτιές στις γειτονιές. Οι μόνοι που είχαν αντιρρήσεις, ήταν οι μανάβηδες της γειτονιάς. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, έβλεπαν τα καφάσια τους να γίνονται παρανάλωμα του πυρός, κυριολεκτικά. Θυμάμαι τον Τάσο τον Λουκατζίκο, στη μέση της Φραντζή, να μαζεύει κλείνοντας το μαγαζί, τους σωρούς τα καφάσια του και να τα κλειδώνει στο μαγαζί για να τα σώσει από τον αφανισμό. Κάναμε όμως μερικές διαπραγματεύσεις και τον καταφέρναμε να μας προσφέρει μερικά, τα πιό παλιά. Γυρίζαμε παντού εκείνη την ημέρα ψάχνοντας να βρούμε ξύλα για τη φωτιά. Και τα καταφέρναμε. Το βράδυ, στη μικρή πλατεία που σχημάτιζε η Αγκύλης με την Λασσάνη και την Μανδροκλέους, μια μεγάλη φωτιά, γιά όλους εμάς τους πιτσιρικάδες που θεωρούσαμε αυτονόητη την τήρηση του εθίμου. Εντάξει, δεν τα κάναμε όλα. Ούτε το αμίλητο νερό πίναμε, ούτε να μαντέψουμε το μέλλον προσπαθούσαμε. Κάναμε όμως τα βασικά. Πηδάγαμε πάνω από τη φωτιά! Κι αυτό ήταν όλο.

«...Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές του Αη-Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες, αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες, που 'χουν πεθάνει».



Πηγές:
Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι από παλιό άρθρο της Καθημερινής που μπορείτε να διαβάσετε στο link:

Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Μάνου Ελευθερίου που χρησιμοποιήθηκαν, έχουν γίνει υπέροχα τραγούδια από το Γιάννη Σπανό και το Δήμο Μούτση αντίστοιχα, τα οποία μπορείτε να θυμηθείτε στα παρακάτω links:

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Αη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ

Λευτέρης Παπαδόπουλος/Γιάννης Σπανός/Χαρούλα Αλεξίου (Νεοκοσμίτισσα για κάποιο διάστημα) :


Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Αη-Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες
αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες
που 'χουν πεθάνει

Μάνος Ελευθερίου/Δήμος Μούτσης/Δημήτρης Μητροπάνος:




Info:

To πανάρχαιο έθιμο του Κλήδονα (η γιορταστική αποκάλυψη των μελλοντικών συζύγων των κοριτσιών) διατηρείται -ευτυχώς- ακόμη και σήμερα, σε πολλά μέρη της πατρίδας μας. Το κλίμα αυτών των εορτών έχει  καταγραφεί υπέροχα από τον εθνικό ποιητή Γιώργο Σεφέρη και μελοποιηθεί από το Γιάννη Μαρκόπουλο:

Τα μονοκοτυλήδονα και τα δικοτυλήδονα
ανθίζανε στον κάμπο
σου το 'χαν πει στον κλήδονα και σμίξαμε φιλήδονα
τα χείλη μας, Μαλάμω

Γιώργος Σεφέρης/Γιάννης Μαρκόπουλος/Λάκης Χαλκιάς:

ekto1972

Δεν υπάρχουν σχόλια: